Page 19 - เรื่องของหมา
P. 19
�
ึ
�
ซ่งเป็นคนเลี้ยงดูแลไปจ้างช่างทองทาแผ่นทองคาลงยามีตัวอักษร
�
สีดาจารึกไว้ว่า
ื
“ฉันช่อย่าเหล เป็นหมาของพระเจ้าอยู่หัว”
คาจารึกอาจผิดเพ้ยนไปบ้างเพราะท่านเล่าจากความทรงจา
ี
�
�
ึ
ึ
ซ่งนานนับถึงคร่งศตวรรษ ความประสงค์ก็เพ่อจะบอกกล่าวให้
ื
ี
ี
คนท่พบเห็นได้รู้จัก ไปพบเห็นท่ไหนนอกร้วนอกวังก็จะได้จับมา
ั
ั
ส่ง แต่ความปรารถนาดีน้นมีผู้วิจารณ์ว่ากลับจะเป็นผลร้าย คือ
ั
คนบางคนเห็นแล้ว “หม่นไส้”
ึ
ื
ึ
มีอยู่เร่องหน่งซ่งคุณพระมหาเทพกษัตรสมุหเล่าให้ฟัง
ี
ั
ี
ื
ื
คือเม่อคร้งรัชกาลท่ 6 ทรงเร่ยไรเงินซ้อเรือรบพระร่วง ก็มีข่าว
�
เล่าลือว่าได้ถ่ายรูปคู่กับเจ้าพระยาอภัยราชา (ท่านจาสร้อยไม่ได้
บางท่านว่าเป็นเจ้าพระยาอภัยราชามหายุติธรรมธร ม.ร.ว.
ลพ สุทัศน์) ท่รูปถ่ายย่าเหลมีข้อความโฆษณาว่า
ี
“ฉันออกเงินช่วยซ้อเรือรบพระร่วง 100.00 บาท”
ื
ื
มคนถามแบบหาเรองว่าหมาเอาเงนมาจากไหน ผมเอง
ิ
่
ี
ื
ก็สงสัยอยากรู้ เม่อสอบถามคุณพระจึงได้ทราบว่าย่าเหลได้รับ
พระราชทานเงินเดือน เดือนละ 40.00 บาท ก็คงเป็นเงินค่า
ี
เล้ยงดู ค่าอาหาร เงินท่บริจาคก็คงแบ่งจากเงินเดือนน้เอง ตาม
ี
ี
ี
ี
�
คาคุณพระเล่าว่ารูปย่าเหลบริจาคเงินน้ติดอยู่ตามส่แยก อาจจะ
บาดตาบางคนอยู่บ้าง
้
การเลยงด “ย่าเหล” นน เขาว่าดกว่าคนชาวบ้านธรรมดา
ู
ี
ี
ั
้
18
