Page 210 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 210

The byzantine                                                   babypigU


                                                     ้
                                          ็
                                      ้
                ไม่ว่าไจโรจะถามอะไรไปเด็กนอยกตอบกลับมาไดเพียงแค่นี้ เขารว่าไคโรยัง
                                                                ู
                                                                ้
               ้
                                     ื
                                                                       ่
                                                            ็
                                                       ื่
           พูดไดไม่มากนัก แต่ไม่ว่าจะเด็กหรอยังแบเบาะแค่ไหน ขึ้นชอว่าเปนลูกของหมาปา
                 ้
                  ู
                                         ้
                                    ้
           ย่อมรบรถึงสิ่งที่พ่อแม่จะสื่อสารไดอยูแลว
               ั
                                       ่
                                                      ้
                                                                   ๋
                ปาดนิ้วโป้งเช็ดน ้าลายใสๆที่ไหลออกมาจนเลอะแกมนิ่ม ดวงตาใสแปวของ
                                                                       ้
                                     ้
           ไคโรท าเขาอดนึกถึงวาเลนเซียไม่ได เพราะเจาตัวก็มีดวงตาที่สวยงามหวานหยดยอย
                                            ้
                       ้
           และส่งต่อมาใหลูกชายคนนี้
                                              ๊
                            ้
                                     ่
                “พ่อง่วงนอนแลวนะ เมื่อไหรเราจะหลับหะ”
                เพราะการเลี้ยงเด็กนั้นใชพลังงานมากเกนไป มากเสียจนไจโรเรมนอน
                                              ิ
                                   ้
                                                               ิ่
                                    ้
                     ้
                                                        ิ่
           กลางวันไปพรอมๆกับลูกชายตัวจอย ดวงตาของคนเปนพ่อเรมปรอปรอย อาปาก
                                                                  ้
                                                   ็
                                                           ื
                                                  ้
           หาวจนน ้าหูน ้าตาไหลหยาดเยิ้ม แต่กไม่มีทีท่าว่าหนูนอยไคโรจะง่วงนอนเสียที
                                       ็
                                                  ้
                                                ้
                                ้
                มือใหญเอื้อมไปตบกนกลมเบาๆเพื่อหวังใหเจาตัวเล็กนั้นไดนอนหลับพักผ่อน
                                                            ้
                      ่
                                     ้
                                               ่
           แต่ตบกล่อมไปไดไม่ทันไรเจาหนุมนอยกเปลี่ยนรางเปนลูกหมา ปนขึ้นมานอนหมอบ
                                                           ี
                                                   ็
                        ้
                                ้
                                         ็
                                   ่
                           ็
               ่
           ลงอยูบนอกของคนเปนพ่อ
                “นอน ไม่อย่างนั้นพ่อจะตี”
                    ี
                      ้
                                                     ้

                                    ิ่
                เขาช้หนาลูกหมาตัวเล็กที่เรมหงอยลงเมื่อโดนดุ เจาไคโรยอมจานนในที่สุด
           เพราะดวงตาดุดันจากคนเปนพ่อท าใหเขาเกรงกลัว ค่อยๆหลับตาลงปล่อยใหฝามือ
                                        ้
                                                                    ้
                                                                     ่
                                ็
                                          ิ่
                       ้
           ใหญๆนั้นท าหนาที่ตบกล่อมจนหมานอยเรมหลับใหล
                                       ้
               ่

                วาเลนเซียกลับเขามาหาลูกนอยที่ปราสาทในเวลาบ่ายแก่ๆ เขาเดินตามหา
                                      ้
                             ้
                                                                       ่
           สองพ่อลูกไปทั่ว จนกระทั่งพบว่ากาลังนอนคุดคูอยูดวยกันภายในหอง แถมยังอยูใน
                                              ้

                                                 ่
                                                             ้
                                                  ้
                                         210
   205   206   207   208   209   210   211   212   213   214   215