Page 225 - หนังสือการเลี้ยงโคเนื้อ
P. 225

้      ้
                                                                                                             การเลียงโคเนือ   220

                                                                    ่
                  ผอมไมกินอาหารและตายในที่สุด ในระยะเวลาของการปวยจนถึงตายอาจ 3-6 เดือน หรือมากกว่านั้น
                         ่
                                                 ่
                                                                                                     ่
                                                                                  ้
                                                                      ่
                  อัตราการตายจะประมาณ 10% อนึง มีรายงานว่าในฝูงโคทีตรวจพบโรคนีจะมีอัตรากรผสมติดต าลงด้วย
                   ้
                  ปองกันโดย
                                          ็
                                                           ่
                         1) ตรวจสอบโรคเปนประจ า ก าจัดโคทีให้ผลบวกออกจากฝูง
                                                  ็
                                                               ื
                                                               ้
                         3) ปองกันอุจจาระของโคทีเปนโรคไปปนเปอนโคตรรัวอื่น
                             ้
                                                ่
                                               ่
                                                   ็

                                                                               ้
                                                                                        ้
                                                               ้
                         4)  ในทุ่งหญ้าหรือคอกทีโคเปนโรคอยู่ควรทิงว่างไมนาโคไปเลียงอย่างนอย  4-5  เดือน  และโรย
                                                                      ่
                  ปูนขาว
                                                  ่
                         5) แยกลูกโคออกจากฝูงโคทีตรวจพบโรค

                         โรคคอบวม(Hemorrhagic Septicemia)
                                         ่
                                                            ้
                           ็
                         เปนโรคระบาดทีร้ายแรง เกิดจากเชือแบคทีเรียพาสเจอเรลล่า มัลโตซิด้า (Pasteurella
                                              ่
                  Multocida) ทีพบปกติอยูในเยือบุทางเดินระบบหายใจของสัตว์โดยทั่วไป ความรุนแรงขึนอยูกับ
                                         ่
                                                                                                          ่
                              ่
                                                                                                     ้
                  ความเครียดจากสาเหตุต่างๆ เช่น การเคลื่อนย้ายสัตว์ สภาพดินฟาอากาศทีมีการเปลียนแปลง
                                                                           ้
                                                                                    ่
                                                                                            ่
                                                                                         ่
                         โคทีเปนโรคจะนอนหรือยืนแยกตัวออกจากกฝูง  ซึม  เบื่ออาหาร  หายใจถี  ไอ  มีไข้สูง  (100  ถึง
                             ่
                               ็

                  107  องศาฟาเรนไฮต์)  มีนามูกไหลซึมต่อมาจะข้นมีหนองปน  หายใจล าบากขึน  มีอาการบวมร้อนเจ็บ
                                                                                       ้
                                          ้
                                                                            ้

                                                                                                       ้
                                                                                        ้
                  บริเวณคอ หรืออาจลามไปจนถึงบริเวณใต้คาง ช่วงไหล่ของขาหนา ลินบวม มีนามุกนาตาไหล ลินห้อย

                                                                                              ้
                                                                               ้
                  จากปาก  อาจพบอาการของอุจจาระร่วงร่วมด้วย  ต่อมาจะตายเนืองจากหายใจไม่สะดวก  กินเวลา
                                                                              ่
                                                                                ้
                  ประมาณ  6  ถึง  48  ชั่วโมง  ในบางรายอาจพบอาการลุกลามของเชือเข้าในทรวงอกร่วมด้วยจะแสดง
                                                                     ่
                  อาการของปอดอักเสบหายใจหอบร่วมด้วย  เมื่อพบโคทีเปนโรคต้องรีบแจ้งสัตวแพทย์ของกรมปศุสัตว์
                                                                       ็
                        ้
                  ทันที ปองกันได้โดยฉีดวัคซีน

                         โรคบรูเซลโลซีส(Brucellosis)
                         โรคบรูเซลโลซีส  เปนโรคระบาด  คนก็สามารถติดโรคได้  ในโคจะเกิดเชือบรูเซลล่า  อะบอร์ตัส
                                           ็
                                                                                         ้
                                         ้
                                                         ่
                                                                                               ้
                  (Brucella  abortus)  โรคนีอาจเรียกอีกชื่อหนึงว่าโรคแท้งติดต่อ  ลักษณะเฉพาะของโรคนีคือ  การอักเสบ
                                                                        ็
                  ของระบบสืบพันธุ์และเยื่อหุ้มตัวของลูกสัตว์ การแท้งลูกและเปนหมัน
                         โรคนีติดต่อกันโดย การกินนาและอาหารทีมีเชื่อโรคนีปะปนอยู การเลียสิ่งของทีขับออกทางช่อง
                              ้
                                                                                ่
                                                                                               ่

                                                                        ้
                                                              ่
                                                  ้
                                                                                      ่
                                                                     ้
                                                                                                     ์
                                    ็
                                  ่
                  คลอดของตัวเมียทีเปนโรค การผสมพันธุ์ตามธรรมชาติ เชือเข้าทางบาดแผลทีผิวหนัง ทางนัยนตาขณะที   ่
                                                                                    ็
                                                                   ้

                  แม่โคเปนโรคกวัดแกว่งหาง และโดยการผสมเทียมทีใช้นาเชือจากพ่อโคทีเปนโรค
                                                                ่
                                                                      ้
                         ็
                                                                                  ่
                         ในโคเพศเมีย พบทั้งอาการแท้งโดยมากในระยะ 3 เดือนสุดท้ายของการตั้งท้อง มีรกค้างเต้านม
                  อักเสบให้ลูกอ่อนแอ มีนาเมือกปนหนองไหลออกจากช่องคลอด อัตราการผสมติดต า หรือผสมไม่ติด
                                       ้

                                                                                          ่

                                                                                                  ้
                                                                                   ้
                                                                                                     ้
                         ในโคเพศผู้ ลูกอัณฑะอักเสบ ขยายใหญ่กว่าเดิม 1 ถึง 2 เท่า ท่อนาเชือและถุงเก็บนาเชืออักเสบ
                                                                                      ้

                                           ้
                  ข้อขาอักเสบ พ่อโคไม่อยากขึนผสมพันธุ์กับตัวเมีย

                  กลุ่มวิจัยและพัฒนาโคเนือ                                                                กองบ ารุงพันธุ์สัตว์  กรมปศุสัตว์
                                     ้
   220   221   222   223   224   225   226   227   228   229   230