Page 169 - สาราสารกถา พระธรรมพุทธิมงคล เจ้าอาวาสวัดป่าเลไลยก์วรวิหาร จังหวัดสุพรรณบุรี.
P. 169
126
สาราสารกถา
ในการประชุมคร้งน้ พวกเราท่เป็นองค์ประชุม ท่จะได้
ี
ี
ี
ั
ี
�
ี
รับการช้นาในวันน้ ก็จะต้องทาจิตทาใจให้มันกว้างเข้าไว้ เพ่อ
�
�
ื
ท่จะได้ซึมซับข้อคิด-ความรู้ต่างๆ จากวิทยากรได้มากๆ เพราะ
ี
ี
ี
ั
ข้อคิดและความรู้ท่จะเข้าไปถึงใจเราน้น มันอยู่ท่ว่า เราเปิดใจ
ให้กว้าง และความรู้ท้งหลายท้งปวงมันจะเข้าไปอยู่ในใจของ
ั
ั
ี
้
ั
ื
ี
เราได้มาก ขอให้พวกเราคิดว่า ใจกว้างนนเป็นเร่องท่ด เพราะ
ึ
�
โดยสภาพของมัน ทาให้เรามีความปลอดโปร่ง ซ่งตรงกันข้าม
กับใจแคบ ใจแคบท�าให้เราอึดอัด และท�าให้เราไม่สามารถรับ
อะไรดีๆ จากใครได้ เพราะใจมันแคบ เพราะฉะน้น ต้องทาใจกว้าง
ั
�
ี
เข้าไว้ ให้ถือคติว่า ใจกว้างอยู่ในท่แคบก็ปลอดโปร่ง ตรงกันข้าม
ี
ถ้าใจแคบแม้อยู่ในท่กว้างก็อึดอัด เราชอบความปลอดโปร่ง
ี
�
ี
ิ
มากกว่าความอึดอัด ส่งท่เราจะได้ก็คือทาใจให้กว้าง อันน้เป็น
หลักส�าคัญ
้
ี
สาหรับข้อช้แนะช้นาท่ผมจะถวายกับทุกท่านในวันน ก็อยาก
ี
�
ี
�
ี
ื
จะถวายข้อคิดง่ายๆ เพ่อให้เรานาเอาไปใช้กัน น่นก็คือข้อคิด
�
ั
�
�
ื
ี
เก่ยวกับเร่องใช้โอกาส อันน้ถือว่าเป็นหลักสาคัญท่สุดสาหรับเรา
ี
ี
ทุกคน เพราะชีวิตเราแต่ละคนๆ ท่ผ่านมา ก็ต้องยอมรับว่า ชีวิตที่
ี
ั
�
ั
ผ่านมาของเรา ก็มีท้งความสาเร็จ และก็มีท้งความล้มเหลว ชีวิต
ั
ั
เราผ่านมาถึงวันน้ มันก็ผ่านสองอย่างน้มาแล้วท้งน้น คือความ
ี
ี
สาเร็จเราก็เคยผ่านมา ความล้มเหลวเรากเคยผ่านมา ปัญหา
็
�
ั
ั
ี
ท่เราต้องช่งใจกันดู ก็คือช่งใจว่า ท่ผ่านมาน้นชีวิตเราได้รับ
ี
ั
