Page 304 - สาราสารกถา พระธรรมพุทธิมงคล เจ้าอาวาสวัดป่าเลไลยก์วรวิหาร จังหวัดสุพรรณบุรี.
P. 304

261
                             พระธรรมพุทธิมงคล (สอิ้ง สิรินนฺโท ป.ธ.๘)




                                          ี
                             ี
                    “อนางน!” ใช่ไหม? อนางคนนน อนางคนน บางทมน
                       ี
                             ่
                                                                ี
                                                                ้
                                                                         ั
                                                                       ี
                                                   ้
                                                   ั
                                                       ี
                              ี
               ก็ไม่เหมาะ เปล่ยนใหม่ไหม? นางแท่นติดปากกันยัง? ถ้ายัง
               ไม่ติดปากก็เรียกคลองย่าแท่น น่มันเข้าท่าดีเหมือนกัน ใช่ไหม?
                                             ี
                                        ื
               หรือยายก็ได้ ย่าก็ได้ เป็นช่อเรียกผู้อาวุโสสูงสุดในตระกูล ท่เรา
                                                                       ี
               พอล�าดับนึกได้
                                                       ิ
                                        ู
                                          ุ
                                                           ั
                        ื
                    เหมอนกับผู้อาวุโสสงสดในหมู่อุบาสกาวดพระธรรมกาย
               ของเรา เราก็เรียกว่าคุณยายอาจารย์จันทร์ไง เห็นไหม? เรียกว่า
                         ี
               คุณยาย น่จะเรียกว่าคลองบางยายแท่น ก็น่าจะดี ก็ไปเลือกกัน
               เอาก็แล้วกัน คาว่าย่า คาว่ายายเป็นช่อเรียกผู้อาวุโสผู้เป็นสตร ี
                                      �
                                                   ื
                             �
               เพศ นี่เรียกว่า เป็นเครื่องประดับความรู้
                    ความรู้ท่เราแสวงหากันโดยท่วๆ ไป มันมีความรู้อยู่ ๒
                                                 ั
                             ี
                             ึ
                                                                      �
               อย่าง อย่างหน่งก็คือรู้เอาไว้ประดับความรู้ คือเอาไปใช้ทามา
               หากินไม่ได้ แต่ว่ามันก็ต้องรู้ เหมือนกับเรารู้ว่าคลองน้เดิมช่อ
                                                                   ี
                                                                         ื
               คลองบางอีแท่น แล้วเราจะเปล่ยนมาเป็นคลองบางยายแท่น
                                              ี
               คลองบางย่าแท่น อะไรก็ตาม มันก็เป็นเคร่องประดับความรู้
                                                         ื
                                                                         ื
                                           �
               กัน เอาไปใช้ประกอบอาชีพทามาหากินไม่ได้ เรียกว่ารู้ไว้เพ่อ
               ประดับสติปัญญา
                                                                     �
                    กับอกอย่างหน่ง ก็รู้ไว้เพ่อใช้เป็นเคร่องมือในการดาเนิน
                         ี
                                            ื
                                   ึ
                                                        ื
                      ี
                                   ี
                                                                     ั
               ชีวิต น่เป็นความรู้ท่มนุษย์เราก็ต้องมีกัน มันก็ต้องมีท้งสอง
               อย่างล่ะ
   299   300   301   302   303   304   305   306   307   308   309