Page 367 - สาราสารกถา พระธรรมพุทธิมงคล เจ้าอาวาสวัดป่าเลไลยก์วรวิหาร จังหวัดสุพรรณบุรี.
P. 367
324
สาราสารกถา
�
ิ
ไปทุกวัน ทาไมต้องไปล่ะ? ก็มันทุกข์ ถ้าไม่ไป มันย่งทุกข์ใหญ่
ท�าไมมันต้องทุกข์? เราไม่ได้ป่วยนี่ ก็ผูกติดกันมา
ชีวิตเรานี้ผูกติดมากับพ่อแม่ปู่ย่าตายาย
ชีวิตเรานี้ผูกติดมากับคู่ครอง
ี
ชีวิตเราน้ผูกติดมากับเพ่อนรัก ชีวิตเราน้ผูกติดมากับลูก
ื
ี
กับหลานกับลูกน้อง ลูกศิษย์ลูกหา
ี
ี
ึ
เพราะคนท่ผูกติดกับเรามาน่ เวลาใครเป็นอะไรข้นมา
ทุกกลุ่ม กลุ่มไหนเป็น ทุกกลุ่มก็พลอยทุกข์ไปหมด เพราะมัน
ี
ผูกติดกัน แต่เราก็เลยไม่รู้ว่า คนท่ผูกติดกับเรามาน่ จะมีใคร
ี
�
�
มีเคราะห์กรรมทาให้เราต้องเจ็บต้องป่วย ทาให้เราต้องทุกข์ด้วย
ู
ั
ู
ี
ั
มไหม? เราไม่ร้ เพราะเราจะร้อะไรกนมาทงโลก จะรู้จบพระ
้
ี
ั
ไตรปิฎก จบศาสตร์ต่างๆ ท่มันมีท้งโลก แค่ไหนก็ตาม มันม ี
ื
ื
ี
เร่องท่เราไม่รู้เหมือนๆ กันอยู่ ๒ เร่อง ท้งโลกมีเร่องท่ไม่รู้
ั
ี
ื
เหมือนกัน ๒ เรื่อง
ดอกเตอร์ฟังไว้ให้ดี ดร.อะไรล่ะ? ดร.สุรพล หนีไปไหน
ี
แล้ว? อยู่ทางน้! อยู่ทางน้ ใช่ไหม? ฟังไว้น่ะ เป็นดอกเตอร์ก่ใบ
ี
ี
มีดอกเตอร์ก่ใบ? (มีเสียงแทรกมาว่า “ใบเดียวครับ”) เออ!
ี
เก่งๆ น่าจะเอาดอกเตอร์สัก ๒ ใบ ไปเอาของมหามกุฎฯ อีก
ใบหน่ง มหาจุฬาฯ ก็มี ใช่ไหมเล่า? ไปเอาดอกเตอร์เมืองนอก
ึ
�
มาทาไม? มหาจุฬาฯ เราก็มีดอกเตอร์ ไปเอาอีกสักใบ มหามกุฎฯ
ก็มีดอกเตอร์ ไปเอาอีกสักใบ ผมก็เป็นดอกเตอร์เหมือนกัน
