Page 42 - สาราสารกถา พระธรรมพุทธิมงคล เจ้าอาวาสวัดป่าเลไลยก์วรวิหาร จังหวัดสุพรรณบุรี.
P. 42

(41)






                                       เปิดตัว









                    พระวิบูลเมธาจารย์ (หลวงพ่อเก็บ) ได้เมตตาใช้สอย
               ข้าพเจ้ามานานตั้งแต่เป็นสามเณร พอสอบประโยค ป.ธ. ๓ ได้

                                    �
                                                      ี
                                                              ื
                                   ี
               ก็ใช้ให้สอนหนังสือท่สานักเรียนวัดสองพ่น้อง เม่อท่านไปเปิด
               สานักเรียนวัดดอนเจดีย์ในปี พ.ศ. ๒๕๐๑ ก็ไปรับใช้ท่านอีกจนถึง
                �
                                                                    ่
                                                                    ี
               พ.ศ. ๒๕๐๕ ท่านก็ใช้ให้ไปเปิดสานักเรียนบาลีท่วัดสองพนองอก
                                                            ี
                                                                     ้
                                                                         ี
                                             �
                                             ี
               ชีวิตจึงวนเวียนอยู่กับวัดสองพ่น้องและวัดดอนเจดีย์ซ่งเป็น
                                                                     ึ
                           ี
               สานักศึกษาท่ท่านวางรากฐานไว้ ไม่ได้เข้าไปศึกษาในกรุงเทพฯ
                �
               กับเขาเลย ภูมิรู้จึงอยู่ในขอบเขตที่จ�ากัดมาก
                                         ี
                                                                ั
                    เม่อกลับไปอยู่วัดสองพ่น้องในปี พ.ศ. ๒๕๐๕ น้น ข้าพเจ้า
                      ื
               บวชเป็นพระได้ ๗ พรรษา เป็นเปรียญธรรม ๗ ประโยค นอกจากให้
                                                             �
                      �
               ไปเปิดสานักเรียนบาลีใหม่แล้ว ท่านยังเมตตาให้ทางานคณะสงฆ์
                                                      �
               ด้วย โดยให้เป็นผู้รักษาการแทนเจ้าคณะอาเภอสองพ่น้อง ด้วย
                                                                 ี
                                                      ี
               เหตุดังกล่าว งานพูดจึงเป็นภาระจายอมท่ต้องทา เพราะต้องม     ี
                                                            �
                                               �
               การประชุมลูกคณะ-มีการอบรมพระ-เณรในเขตปกครอง ไม่เป็น
               ก็ต้องเป็น การพูดแต่ละเร่องแต่ละคร้งก็เป็นไปโดยอัตโนมัต    ิ
                                                    ั
                                         ื
                                                             ้
                                                           ี
                                                     ึ
                       ึ
                            ่
                             ี
                    ั
               ไมมบนทก ไมมตนฉบบ จบแลวกจบกนจงเอาดไดยาก มาระยะ
                 ่
                  ี
                                            ้
                                              ็
                                                  ั
                                   ั
                               ้
                                                                      ี
                                                                      ้
               หลังๆ ลูกศิษย์ลูกหาท่หวังดี อยากให้อาจารย์มีผลงานทางนบ้าง
                                   ี
                                       ื
                   ื
               จึงซ้อเทปเล็กๆ ถวายเพ่อให้ติดย่ามไปบันทึกเวลาพูด แต่ก      ็
   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47