Page 12 - โครงงาน เรื่อง การศึกษาการสื่อความหมายในเพลงมาร์ชโรงเรียนของโรงเรียนมัธยมศึกษาขนาดใหญ่ในจังหวัดสุราษฎร์ธานี เขต 11
P. 12

4


               กระบวนการส่งหรือถ่ายทอดความรู้ เนื้อหา สาระ ความรู้สึก นึกคิด ทัศนคติ ค่านิยม ทักษะ ตลอดจน

               ประสบการณ์จากบุคคลฝ่ายหนึ่งซึ่งเรียกว่า "ผู้ส่ง" ไปยังบุคคลอีกฝ่ายหนึ่งซึ่งเรียกว่า "ผู้รับ"


                       เกษม ศิรสัมพันธ์ (2515 : 81) อธิบายว่า การสื่อความหมายเป็นการติดต่อสัมพันธ์กันระหว่างมนุษย์
               เพื่อให้เกิดความเข้าใจซึ่งกันและกัน เป็นการถ่ายทอดความคิดเห็น ประสบการณ์ และข้อเท็จจริงต่างๆของมนุษย์

               ในสังคม


                       แซนนอน และวีเวอร์ (Shannon & Weaver 1949 : 95) กล่าวว่า การสื่อความหมายมีความหมาย

               กว้าง โยหมายรวมถึงกระบวนการทุกอย่างที่ความรู้สึกนึกคิดจิตใจของบุคคลหนึ่งมีผลกระทบต่ออีกบุคคลหนึ่งด้วย

               ซึ่งทั้งนี้ไม่เพียงแต่จะสื่อความหมายกันด้วยการเรียนและการพูดเท่านั้น แต่ยังหมายรวมถึง ดนตรี ศิลปะการวาด

               ภาพ การแสดง ระบำ และพฤติกรรมต่างๆของมนุษย์


                       สอดคล้องกับ หลุย จำปาเทศ (2522 : 77) ให้ความหมายว่า การสื่อความหมายคือการติดต่อส่งข่าวสาร
               ข้อเท็จจริง ความคิดเห็น และท่าทีต่างๆ จากบุคคลหนึ่งหรือหลายคนไปยังอีกบุคคลหนึ่ง หรือหลายคน


                       จากแนวความคิดของบุคคลข้างต้น จึงพอสรุปได้ว่า การสื่อความหมายเป็นการติดต่อสื่อสารกันเพื่อส่ง

               ข่าวสารและความคิด ตลอดจนเจตคติ ท่าทีต่างๆ เพื่อสร้างความเข้าใจและรับรู้ในทิศทางเดียวกันระหว่างผู้ส่งสาร

               และผู้รับสาร


               2.การใช้ภาษาในบทเพลง

               2.1 การเล่นเสียง


                    2.1.1 ความหมายของการเล่นเสียง


                       หมายถึง การสรรคำให้มีเสียงสัมผัสเป็นพิเศษกว่าปกติเพื่อให้เกิดทำนอง เสียงที่ไพเราะน่าฟัง มีทั้งการเล่น

               เสียงพยัญชนะ การเล่นเสียงสระ และการเล่นเสียงวรรณยุกต์


                    2.1.2 ชนิดของการเล่นเสียง


                       1. การเล่นเสียงพยัญชนะ คือการใช้พยัญชนะเดียวกันหลายพยางค์ติดๆกัน คำประพันธ์ร้อยกรอง
               โดยทั่วไปไม่บังคับสัมผัสพยัญชนะ แต่กวีนิยมใช้เสียงสัมผัสพยัญชนะเพื่อให้มีความไพเราะ เช่น  "ปัญญาตรองติ

               ลำลึกหลาย" (โคลงสุภาษิตโสฬสไตรยางค์ พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว) มีเสียง

               สัมผัสพยัญชนะ คือ ตรอง-ตริ,ลำ-ลึก-หลาย
   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17