Page 13 - โครงงาน เรื่อง การศึกษาการสื่อความหมายในเพลงมาร์ชโรงเรียนของโรงเรียนมัธยมศึกษาขนาดใหญ่ในจังหวัดสุราษฎร์ธานี เขต 11

5

2. การเล่นเสียงสระ คือ การใช้สัมผัสสระเดียวกันหลายพยางค์ติดๆกัน

3. การเล่นเสียงวรรณยุกต์ คือ การใช้คำที่ไล่ระดับเสียง ๒ หรือ ๓ ระดับเป็นชุดๆ

2.2 การเล่นคำ

2.2.1 ความหมายของการเล่นคำ

หมายถึง การสรรคำมาเรียงร้อยในคำประพันธ์ โดยพลิกแพลงให้เกิดความหมายพิเศษและแปลกออกไป

จากที่ใช้กันอยู่ เพื่ออวดฝีมือของกวี มีการเล่นคำพ้อง การเล่นคำซ้ำ และการเล่นเชิงถาม

2.2.2 ชนิดของการเล่นคำ

1. การเล่นคำพ้อง คือ การนำคำพ้องมาใช้คู่กันให้เกิดความหมายที่สัมพันธ์กัน

ื่
2. การเล่นคำซ้ำ คือ การนำคำคำเดียวมาใช้ซ้ำๆในที่ใกล้ๆกันเพอย้ำความหมายของข้อความให้หนักแน่น
มากยิ่งขึ้น

3. การเล่นคำเชิงถาม คือ การเรียงถ้อยคำให้เป็นประโยคเชิงถาม แต่เจตนาที่แท้จริงไม่ได้ถาม เพราะไม่

ต้องการคำตอบ แต่ต้องการเน้นให้ข้อความมีน้ำหนักดึงดูดความสนใจและให้ผู้ฟังคิดตาม บางท่านอาจเรียกว่า

วาทศิลป์

2.3 การใช้โวหารภาพพจน์

2.3.1 ความหมายของการใช้โวหารภาพพจน์

ู
สมถวิล วิเศษสมบัติ (2544 : 129) กล่าวว่า กลวิธีการนำเสนอสารโดยการพลิกแพลงภาษาที่ใช้พด
หรือเขียนให้แปลกออกไปจากภาษาตามตัวอักษรทำให้ผู้อ่านเกิดภาพในใจ เกิดความประทับใจ เกิดความรู้สึก

สะเทือนใจ เป็นการเปรียบเทียบให้เห็นภาพอย่างชัดเจน

2.3.2 ชนิดของการใช้โวหารภาพพจน์

1. อุปมาโวหาร คือ การเปรียบเทียบว่าสิ่งหนึ่งเหมือนกับสิ่งหนึ่งโดยใช้คำเชื่อมที่มีความหมายเช่นเดียวกับ

คำว่า " เหมือน " เช่น ดุจ ดั่ง ราว ราวกับ เปรียบ ประดุจ เฉก เล่ห์ ปาน ประหนึ่ง เพียง เพี้ยง พ่าง ปูน ถนัด ละ
หม้าย เสมอ กล อย่าง เป็นต้น (ราชบัณฑิตยสถาน, 2557 : 171)