Page 112 - คู่มือส่งเสริมและพัฒนากิจกรรมลูกเสือทักษะชีวิตในสถานศึกษา ประเภทลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่ เครื่องหมายลูกเสือโลก ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1
P. 112
เรื่องสั้นที่เป็นคติสอนใจ ต้นไทรกับต้นอ้อ
ความสามัคคี คืนวันหนึ่งเกิดพายุพัดรุนแรง ต้นไทรใหญ่ต้นหนึ่งอยู่ริมน้ําทนลมไม่ไหวก็หักโค่นลอยน้ํา
็
็
นานมาแล้วมีเมืองๆ หนึ่ง ราษฎรมีความเปนอยู่อย่างร่มเย็นเปนสุข จนกระทั่งมียักษ์ตนหนึ่ง ไปติดพงอ้ออยู่ที่ชายตลิ่งแห่งหนึ่ง รุ่งขึ้นต้นไทรเห็นพงอ้อเป็นปกติดีไม่มีต้นใดหักโค่น
เริ่มมาจับคนในเมืองไปกินทุกวันๆ ราษฎรจึงมีความหวาดกลัวเป็นอันมาก ไม่เป็นอันทํามาหากิน จึงถามพงอ้อว่า “เมื่อคืนนี้พายุจัด พัดเราจนหักโค่นลงน้ําลอยมา พวกท่านล้วนเป็นต้นไม้เล็กๆ
ได้รับความเดือดร้อนไปทั่วทุกหัวระแหง และพากันไปร้องทุกข์ต่อพระราชา ต้นหนึ่ง จะเทียบกับกิ่งเรายังไม่ได้ เหตุไฉนจึงอยู่เป็นปกติดีด้วย หรือว่าพายุไม่ได้พัดมาถึงที่นี่”
พระราชาจึงให้มหาดเล็กปาวประกาศว่า ถาใครปราบยักษได้จะพระราชทานข้าวของเงนทอง พงอ้อจึงตอบว่า “พายุพัดมาถึงที่นี่เหมือนกัน แต่พวกเราเป็นไม้อ่อน เมื่อลมพัดกล้า
่
ิ
์
้
ี
เป็นรางวัล มีชาย 2 คนขอรบอาสาไปปราบยักษ คนแรกเป็นนักแม่นธนูสามารถยิงธนูได้ทละ 2 ดอก เราเอนลู่ไปเสียตามลม ปล่อยให้ลมพัดข้ามเราไป ลมจึงไม่พัดเราหักโค่น”
ั
์
คนที่ 2 วิ่งเร็วมากและเป็นผู้มีพละกําลังมหาศาล ต้นไทรได้ฟังดังนั้นจึงนึกว่า ถึงเราเป็นไม้ใหญ่โต เราไม่รู้จักผ่อนผันหลีกเลี่ยงลมกล้า
ทั้ง 2 คนผลัดกันไปปราบยักษ์ ปรากฏว่าพ่ายแพ้กลับมาทุกครั้ง และหวุดหวิดจะถูกยักษ์ ตั้งหน้าตั้งตาต้านลมอย่างเดียว ลมมีแรงกว่าเราจึงพัดเอาเราโค่นล้ม ต้นอ้อเหล่านี้
จับกินหลายครั้ง การกระทําของชายทั้งสองยิ่งทวีความโกรธแค้นให้ยักษ์มากขึ้น มันยิ่งอาละวาด ถึงเป็นไม้เล็ก รู้จักผ่อนหลบหลีกให้ลมพายุพัดพ้นไปได้ ก็ไม่หักเหมือนต้นไม้ใหญ่เช่นตัวเรา
พังบ้านเรือนราษฎรเสียหายหนักขึ้น ทั้ง 2 คนจึงหันมาปรึกษากันและตกลงร่วมมือไปปราบยักษ์
พร้อมกัน เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า การต่อสู้ด้วยกําลังที่มากนั้น อาจไม่เป็นผลดีเท่าการต่อสู้ด้วยกําลังที่อ่อน
ชายคนที่แม่นธนูไปอยู่บนหน้าผา ชายคนที่วิ่งเร็วไปตะโกนท้าทายยักษ์ ล่อให้ตามมา
จนถึงหน้าผา นักแม่นธนูที่ซ่อนอยู่ก็ยิงธนูไปถูกลูกนัยน์ตาทั้งสองข้าง ยักษ์ล้มลงร้องครวญคราง
ด้วยความเจ็บปวด ชายคนที่วิ่งเร็วและทรงพลังมหาศาลได้ยกก้อนหินใหญ่ทุ่มใส่ศีรษะยักษ์
ถึงแก่ความตาย
ชายทั้งสองจึงได้รับพระราชทานรางวัลมากมาย และได้รับแต่งตั้งให้เป็นทหารมหาดเล็ก
ประจําพระองค์ ตั้งแต่นั้นมาประชาชนก็อยู่อย่างร่มเย็นเป็นสุข
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า การกระทําสิ่งใด ๆ หากมีความสามัคคีร่วมมือกันย่อมจะประสบผลสําเร็จได้โดยง่าย
หัวใจไร้เดียงสา
ณ ชุมชนเล็กๆ แห่งหนึ่งฝนแล้งมานานแล้ว พืชผลเสียหายหนัก พระจึงระดมชาวบ้าน
เตรียมประกอบพิธีขอฝนในวัด
เด็กหญิงคนหนึ่งแทรกตัวอยู่ในกลุ่มคนผู้ขอฝนด้วย เนื่องจากตัวเธอเล็ก จึงเกือบจะไม่มีใคร
สังเกตเห็น ทันใดนั้น พระเห็นสิ่งที่เด็กหญิงถืออยู่ จึงพูดอย่างตื่นเต้นพลางชี้ไปมือไปที่เด็กหญิง
“หนูน้อยนั่นทําให้อาตมาซาบซึ้งมาก วันนี้เรามาอธิษฐานขอฝนกัน แต่ในที่ประชุมแห่งนี้
ไม่มีใครนําร่มมาเลยนอกจากเด็กหญิงคนนี้”
ทุกคนหันมองไปยังเธอ ก็เห็นเด็กหญิงตัวน้อยในมือมีร่มสีแดงถืออยู่ ความเงียบงันเกิดขึ้น
แล้วตามด้วยเสียงปรบมือสนั่นหวั่นไหว หลายคนถึงกับน้ําตาเอ่อล้นนัยน์ด้วยความซาบซึ้งใจ
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เด็กตัวเล็กก็จริง แต่มีจิตใจยิ่งใหญ่ คือมีความรักและความเชื่อมั่น
ที่ยิ่งใหญ่มาก ที่สมควรเอาเยี่ยงอย่าง
คู่มือส่งเสริมและพัฒนากิจกรรมลูกเสือทักษะชีวิตในสถานศึกษา ลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 109 110 คู่มือส่งเสริมและพัฒนากิจกรรมลูกเสือทักษะชีวิตในสถานศึกษา ลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1
คู่มือส่งเสริมและพัฒนากิจกรรมลูกเสือทักษะชีวิตในสถานศึกษา ประเภทลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่
103
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1
