Page 22 - ไฟล Combine เดอน ม.ย.64_Neat
P. 22
่
ื
ี
ี
ึ
ขบวนการโจรก่อการร้ายท “เขามะแต” ซ่งอยู่ในเขต โบราณเช่อว่าคนเบญจเพสมักจะมีเคราะห์ แต่พ่ก็รอดมาได้
ี
อาเภอระแงะ อย่างโชคดีท่สุด”
�
ื
ี
ั
ั
เหตุการณ์คร้งน้นเกือบจะทาให้ผู้หมวดหนุ่มอย่าง นอกจากตัวเองจะได้ช่อว่าเป็นนายทหารท่โชคดีแล้ว
�
ี
เรือตร ธนกาญจน์ ต้องเอาชีวิตไปท้งขณะท่มีการปะทะ หมวดทหารราบของเรือตร ธนกาญจน์ ยังมีโชคดีเหมือน
ี
ี
ิ
้
ั
ึ
ี
ู
ั
่
้
กับฝ่ายตรงข้ามในระยะประชิด ซ่งพลเรือตร ธนกาญจน์ ผบงคบบญชาของตนดวยเชนกน เพราะทหารนาวกโยธน
ิ
ิ
ั
ั
ี
ั
ี
ี
ในวันน้เล่าถึงความหลังคร้งอดีตว่า ท่มีเรือตร ธนกาญจน์ เป็นผู้หมวดออกปฏิบัติการ
ั
่
ั
ิ
ี
ื
่
�
ี
ี
ั
ื
ั
ี
“ตอนน้นเราเดนเท้าเพอเข้าตทหมาย แบ่งกาลง ในลักษณะน้หลายคร้ง เพ่อลาดตระเวนโจมตีฐานท่ม่นของ
ี
ี
�
�
ึ
ออกเป็นสองหมวด พ่นากาลังหมวดหน่งเข้าสู่ท่หมายทาง ขบวนการโจรก่อการร้าย แต่ก็ไม่เคยปรากฏว่ามีกาลังพล
�
�
ึ
�
ด้านซ้าย ส่วนทางปีกขวาพ่เขมะวันต์นากาลังอีกหน่ง ในหมวดต้องเสียชีวิตเลย
ี
ี
ึ
หมวดเข้าโจมต ตลอดเส้นทางท่รุกข้นไปฝ่ายเราต้อง คงมีแต่ผู้ท่ได้รับบาดเจ็บขาขาด แขนขาดจาก
ี
ี
ั
ิ
เคล่อนตัวอย่างช้า ๆ คอยตรวจสอบกับระเบิดแสวงเคร่อง กับระเบิดท้งส้น หรือบางคนถูกกระสุนเข้าตามร่างกาย
ื
ื
�
ิ
ี
ั
ท่วางดักไว้เป็นจานวนมาก แต่ก็รอดชีวิตมาได้ท้งส้น อีกท้งในการปะทะยังได้ศพของ
ั
ึ
ึ
ี
ั
ื
ลูกน้องของพ่คนหน่งช่อประไพเป็นผู้ช่วยเสมียน ฝ่ายตรงข้ามด้วย โดยการปะทะคร้งหน่งหมวดรบของ
ั
ั
ั
ี
ี
ปกติแล้วจะทางานอยู่ในฐานส่วนหลง แต่ในวนน้น เรือตร ธนกาญจน์ ยิงข้าศึกท่อยู่บนเนินร่วงลงมาต่อหน้า
�
ประไพอาสาท่จะร่วมกับกาลังท่จะเข้าตีข้าศึกโดยเดิน ต่อตา
�
ี
ี
ี
่
ี
อยู่ในต�าแหน่งคนที่สามของหัวขบวน ถัดมาก็เป็นทหาร ประสบการณ์หน่งท พลเรือตร ธนกาญจน์
ึ
ึ
ึ
ี
อีกคนหน่งซ่งเดินอยู่หน้าพ ี ่ ได้รับในช่วงท่เป็นนายทหารหนุ่มก็คือ “ข้อจากัด”
�
เราเดินกันไปได้ไม่นาน ประไพก็เหยียบกับระเบิด ของฝ่ายเราที่มักจะทาให้เกิดความสูญเสียตามมา กล่าวคือ
�
ตูมสน่นพอส้นเสียงระเบิด ขบวนการโจรก่อการร้ายก ็ เม่อมีผู้ได้รับบาดเจ็บจากการรบหรือเหยียบกับระเบิด
ิ
ั
ื
ระดมยงเข้าใส่ฝ่ายเรา ทกคนก็กระโจนเข้าหาทกาบง ฝ่ายเราจะต้องใช้กาลังพลประมาณ ๗ - ๘ นาย
�
ั
่
ี
ิ
ุ
�
ี
รวมท้งตัวพ่ซ่งเป็นผู้หมวด ในการแบกหามผู้บาดเจ็บกลับออกมาจากแนวหน้า และ
ึ
ั
�
ี
ไม่ว่าจะเป็นดวงชะตาลิขิตหรือฟ้ากาหนด ในระหว่างท่เดินเท้าลงมามักจะมีคนเหยียบกับระเบิด
ี
ึ
ื
�
ิ
ึ
อะไรก็ตามผู้บังคับหมวดท่ช่อธนกาญจน์จึงแคล้วคลาด ได้รับบาดเจ็บเพ่มข้น ทาให้ต้องจัดชุดข้นไปรับผู้บาดเจ็บ
ิ
ึ
จากอันตรายราวปาฏิหารย์ เพ่มข้นมาอีก
ื
เพราะในตาแหน่งท่พุ่งตัวลงสู่พ้นเพ่อหมอบวิถ ี ตลอดระยะเวลาสองปีที่อยู่ในหน่วยเฉพาะกิจ
ี
�
ื
กระสุนข้าศึก สายตาของนายทหารหนุ่มมองเห็น นราธิวาส รูปแบบของการปฏิบัติภารกิจก็เป็นไปใน
�
ึ
ี
“กับระเบิด” อีกลูกหน่งอยู่เบ้องหน้าห่างออกไปเพียง ลักษณะเดิม กล่าวคือ เรือตร ธนกาญจน์ จะนากาลัง
ื
�
ั
ฝ่ามือเดียวชนิดท่ว่าถ้าพุ่งตัวไปใกล้กว่าน้นอีกหน่อย ออกปฏิบัติการค้นหาแล้วเข้าตีฐานท่ม่นของขบวนการ
ี
ั
ี
ึ
ี
ิ
�
ก็คงจะร่างแหลกกระจายเป็นช้น ๆ อย่างแน่นอน โจรก่อการร้ายซ่งส่วนใหญ่เป็น “ฐานลอย” ท่มีกาลัง
พลเรือตร ธนกาญจน์ เล่าถึงความหลังต่อไปว่า ไม่มากนัก
ี
“พ่ยังจาได้ไม่ลืมว่าลูกน้องคนหน่งร้องตะโกน หลังปะทะกันในช่วงเวลาส้น ๆ แล้ว ฝ่ายตรงข้าม
ั
ี
�
ึ
ั
ล่นว่า ผู้หมวดระวังกับระเบิด เพราะเขามองเห็น ก็จะล่าถอยไป ไม่ใช่การรบเหมือน “สงครามตามแบบ”
้
ึ
ิ
ั
่
ั
ั
กับระเบิดลูกน้น หลังจากเหตุการณ์คร้งน้นผ่านพ้นมาแล้ว ระหว่างทหารไทยกบทหารเวยดนามซงเกดขนในอีกไม่
ั
ึ
ี
มาย้อนนึกดู พี่ก็ถอนหายใจโล่งอก อดสงสัยไม่ได้ว่าเรา ก่ปีหลังจากน้น
ี
ั
ี
ึ
ี
ั
ี
รอดมาได้อย่างไร ในตอนน้นพ่อาย ๒๕ เบญจเพสพอด ซ่ง พลเรือตร ธนกาญจน์ เล่าต่อไปว่า
ุ
นาวิกศาสตร์ 20
ปีที่ ๑๐๔ เล่มที่ ๖ มิถุนายน ๒๕๖๔
