Page 31 - สร้างเหล็กในคน
P. 31
่
่
ึ
ิ
ึ
ั
้
หรือประเพณีอีกอย่างหน่งของชาวเรือ หากเรือจะเข้า C-802) การเดินทางจากสงขลาไปบรูไนนนมีสงหนง
เทียบท่าประเทศอ่น ต้องใช้พนักงานนาร่องของประเทศน้น ท่ผู้เขียนจดจาฝังใจมาโดยตลอดคือ เป็นการเดินเรือ
�
ื
�
ี
ั
ั
ิ
ี
เช่น เรือต่างชาติจะเข้าเทียบท่าที่ท่าเรือคลองเตย ก็ต้อง ออกนอกอ่าวไทยคร้งแรก ส่งท่ต้องประสบพบเจอคือ
�
�
ื
ใช้พนักงานนาร่องของไทยในการเดินเรือในร่องนา ต้งแต่ คล่นลมแรง โดยเฉพาะเรือหลวงปิ่นเกล้าน้นถือว่าเป็นเรือคร ู
ั
ั
้
ี
�
ื
ปากร่องนาเจ้าพระยาจนถึงท่าเทียบเรือคลองเตย เป็นต้น และเรือปราบเซียน ใครท่บอกว่า “ไม่เมาคล่นหรือเมาเรือ”
้
จนเวลา ๐๘๐๐ พนักงานนาร่องบรูไนก็ข้นมาบนเรือหลวง ให้ขึ้นมาที่ห้องศูนย์ยุทธการเรือหลวงปิ่นเกล้า จะได้รู้ว่า
ึ
�
้
�
สีชัง (เรือหมู่) แล้วนาเรือเข้าร่องนาจนไปจอดเทียบท่าเรือ การเมาคลื่นเป็นเช่นไร ผู้เขียนเมาคลื่นจนแทบไม่มีอะไร
�
้
ี
่
�
มัวรา ประเทศบรูไน (ดูภาพท ๒๓ ร่องนาและการจอดเรือ จะอาเจียน นอกจากน�้าย่อยสีเหลือง ๆ เขียว ๆ ที่ออกมา
ที่ท่าเรือมัวรา) จากร่างกาย ตลอด ๓ วันของการเดินทางไม่สามารถ
�
ทานข้าวได้ตามปกติ ส่งท่ช่วยดารงชีวิตอยู่ได้ก็คือ ต้มมาม่า
ี
ิ
ั
ื
(ใส่ถ่วงอก ลูกช้น) กับนาอัดลม บางคนเมาคล่นจนถึง
้
ิ
�
ขนาดต้องให้น�้าเกลือก็มี แม้จะเมาคลื่นเมาเรือแต่เมื่อถึง
เวลาเข้ายาม นนร. ทุกนายก็ต้องพยายามปฏิบัติหน้าท ่ ี
ให้ได้ (เป็นการฝึกหรือสร้างเหล็กในคน) หลังจากออกยาม
แล้วก็ค่อยไปพัก เม่อจบออกมาแล้วพวกเราทหารเรือ
ื
ี
�
ื
ท่ออกเรือบ่อย ๆ ก็คุ้นเคยกับคล่นและลมทะเลทาให้
การเมาคลื่นลดลง ส�าหรับช่วงการเดินทางนี้ การเรียน
ื
และการฝึกในเรืออาจลดลงไปบ้าง เน่องจากสภาพ
ื
คล่นลมแรง และความไม่พร้อมของ นนร. (เหล็กยังไม่
กล้าแกร่งพอ) ในสมุดจดหมายเหตุบันทึกเก่ยวกับ
ี
ั
ประเทศบรูไนว่า “ประเทศบรูไน ต้งอยู่ทางทิศตะวันออก
เฉียงเหนือของเกาะบอร์เนียว มีกรุงบันดาเสรี-เบกาวัน
เป็นเมืองหลวง อยู่ห่างจากท่าเรือมัวราประมาณ ๒๗
กิโลเมตร ประชาชนร้อยละ ๖๕ เป็นชาวบรูไน ร้อยละ
๒๕ เป็นชาวจีน ร้อยละ ๑๐ อื่น ๆ นับถือศาสนาอิสลาม
เป็นศาสนาประจาชาต มีสุลต่านเป็นประมุขปกครอง
�
ิ
ภาพที่ ๒๓ ร่องน�้าและการจอดเรือที่ท่าเรือมัวรา
ประเทศ” เม่อเรือจอดเทียบท่าเสร็จแล้วมีธรรมเนียม
ื
ี
้
�
จากในภาพจะเห็นว่า การเข้าร่องนาท่าเรือมัวราจะ ปฏิบัติท่ส�าคัญ ได้แก่ การเย่ยมคานับของผู้บังคับหมู่เรือ
ี
�
ู
็
้
�
มองเหนเกาะอย่ทางด้านซ้ายของร่องนา มหลกนาเป็น และผู้บังคับการเรือต่อผู้บัญชาการทหารเรือ หรือนายทหาร
�
ั
ี
ทุ่นไฟสีเขียวทางกราบขวา ทุ่นไฟสีแดงทางกราบซ้าย ช้นผู้ใหญ่ของบรูไน การเปิดให้ประชาชนและคนไทย
ั
ี
และมองเห็นกระโจมไฟด้านขวา กระพริบ ๓ วาบทุก ๖ ในต่างประเทศข้นชมเรือ และงานเล้ยงรับรองบนเรือ
ึ
ี
วินาท ได้จอดเรือเทียบกน ๓ ลา มองเห็นเรือรบบรูไน ซ่งคร้งน้จัดงานเล้ยงรับรองบนเรือหลวงสีชัง ผู้เขียนได้เป็น
�
ี
ั
ี
ั
ึ
เทียบท่าอยู่ด้านหน้า เป็นเรือรบติดอาวุธปล่อยนาวิถ ี ตัวแทน นนร.ชั้นปีที่ ๒ ร่วมงานเลี้ยงด้วย มีแขกรับเชิญ
�
ู
้
่
ู
ู
่
ู
ั
�
ั
แบบ Exocet (สมัยน้นถือว่าเป็นอาวุธปล่อยนาวิถีท ่ ี เชน เอกอคราชทตไทย และทตกระทรวงตาง ๆ ผชวยทต
่
ั
ทันสมัยมาก เพราะยังไม่มีท้ง Harpoon และ C-801 หรือ ทหารเรือ ผู้บัญชาการทหารเรือบรูไน เป็นต้น หมู่เรือฝึก
นาวิกศาสตร์ 19
ปีที่ ๑๐๔ เล่มที่ ๒ กุมภาพันธ ๒๕๖๔
