Page 33 - สร้างเหล็กในคน

ี
ื
ี
ท่ได้เข้ามาในอาณาจักร และอาจล่วงเกินโดยไม่อาจ มาท่เรือของเรา เม่อเราได้รับสัญญาณแล้ว ก็จะต้องตอบ
ทราบได้ ส่วนเจ้าสมุทรก็ได้กล่าวถึงความรุ่งเรืองของ ชื่อเรือเป็น Call Sign ดังนี้ “DE (This is) H T M S
อาณาจักรตนว่าเป็นอย่างไรบ้าง และพระราชทาน (His Thai Majesty Ship : ) H S E D) (H S คือ Call sign
ื
�
�
้
อภัยโทษแก่ทุกคน ด้วยการให้ทุกคนทาการอาบนาชาระ เรือไทยหรืออากาศยานไทย และ E D คือช่อเรือ)”
�
ล้างความผิดและความสกปรก ตัดผม โกนหนวดเครา แปลว่า “นี่คือ เรือหลวง....” ซึ่งการปฏิบัติเช่นนี้ผู้เขียน
ื
ื
จนเสร็จเรียบร้อย เจ้าสมุทร ภริยา และบริวารก็ลงจากเรือ เคยมีประสบการณ์เม่อคร้งอยู่เรือหลวงถลาง เม่อหมู่เรือ
ั
เป็นอันเสร็จพิธี สารวจและรวบรวมข้อมูลทางยุทธการของกองเรือ
�
ี
ั
้
ี
่
้
ี
ท้งน นนร. ทผ่านพิธีนแล้ว ก็จะถือว่าเป็นชาวเรือ ทุ่นระเบิด กองเรือยุทธการ (มสร.กทบ.กร.) จะเดินทางไป
ั
โดยสมบรณ์ หรือเป็น “ทหารเรือช้นลายคราม” มีการมอบ ฝั่งทะเลอันดามัน ในหมู่เรือประกอบด้วย เรือหลวงถลาง
ู
ี
ี
ประกาศนียบัตรให้กับ นนร. ท่ร่วมพิธีน้ด้วย (ดูภาพท ี ่ (เรือธง) เรือหลวงบางระจัน และเรือหลวงหนองสาหร่าย
ู
๒๖ พธีข้ามเส้นอิเควเตอร์ (เส้นศูนย์สตร) และ เดินทางถึงสิงคโปร์ แล้วเตรียมจะเข้าจอดที่ท่าเรือบรานี
ิ
�
้
ประกาศนียบัตร) ในประกาศนียบัตรจะเห็นเจ้าสมุทร เม่อเรือไปถึงร่องนาในตอนเช้ามืด ได้สังเกตเห็นว่ามีเรือของ
ื
ิ
ั
ั
์
ั
ั
ยืนถืออาวุธเป็นสามง่ามอยู่ข้างกาย มีสัตว์ทะเลล้อมรอบ สงคโปรส่งสญญาณโคมไฟว่า “วบวาบ วบวาบ วบวาบ”
ี
ู
ึ
มีนางเงือก และปลาโลมา เป็นต้น ผ้เขยนจงถามนายทหารสอสารว่าสญญาณอะไร?
ื
ั
่
�
ั
นายทหารส่อสารขณะน้นเพ่งจะสาเร็จการศึกษา และ
ิ
ื
ื
�
อาจยังไม่มีความชานาญเร่องโคมไฟมากนักจึงยังตอบ
ไม่ได้ (เหล็กยังไม่กล้าพอ) เขาถามมาว่าเราเป็นใคร จึงให้
ื
ื
นายทหารส่อสารไปส่งการให้พนักงานส่อสารตีไฟตอบ
ั
ื
กลับไป เร่องน้จึงอยากจะให้เป็นบทเรียนว่า วิชาโคมไฟ
ี
หรือธงสองมือ หรือวิชาธงประมวล หรือวิชาความรู้ต่าง ๆ
ั
ิ
ื
ี
ท่ได้เรียนได้ฝึกปฏิบัต (ศาสตร์) เม่อคร้งอยู่ใน โรงเรียนจ่า
�
ั
ิ
ทหารเรือ และ รร.นร.น้น มีความสาคัญอย่างย่ง นักเรียน
ี
ั
ี
ทหารทุกคนต้องต้งใจเรยน และต้งใจฝึกให้เช่ยวชาญ หรือ
ั
ภาพที่ ๒๖ พิธีข้ามเส้นอิเควเตอร์ (เส้นศูนย์สูตร)
ั
็
ึ
้
ื
ื
่
�
�
และประกาศนียบัตร ชานาญจนถงขนเป็นมออาชีพ เพราะเมอสาเรจการศึกษา
ออกมารับราชการแล้ว เราไม่ทราบแน่นอนว่าจะได้ใช้
ี
ี
จนถึงเช้าวันศุกร์ที ๔ มีนาคม พ.ศ.๒๕๓๑ หมู่เรือฝึก เม่อใด ต้องมีความพร้อมท่จะใช้เสมอ เหมือนเหล็กท่ถูกต ี
ื
่
ื
่
ึ
่
เดนทางถงปากรองนาใกล ๆ สถานน�ารองเมองสราบายา เปนดาบตองลบไวใหคมอยูเสมอ ดงเพลง “ดาบของชาต ิ
่
ิ
็
ั
ุ
ี
้
้
�
ั
้
้
่
้
ึ
จนเวลา ๐๘๐๐ พนักงานนาร่องชาวอินโดนีเซียก็ข้น เล่มนี้ คือชีวิตเรา ถึงจะคมอยู่ดีลับไว้.... ”
�
เรือหลวงสีชัง (ไม่ได้ขึ้นอีก ๒ ล�า) แล้วน�าเรือเข้าร่องน�้าที่ หลังจากเรือจอดเทียบท่าเรือสุราบายาหรือท่าเรือ
มีความยาวประมาณ ๓๐ กิโลเมตร ระหว่างการเดินเรือใน Tunjung Perak แล้ว (Tunjung ภาษาอินโดแปลว่า
ั
ี
�
ื
ร่องนาจะมองเห็นเรือประมงอินโดนีเซีย เรือสินค้าท่จอด แหลม ซงท้งอินโดนีเซียและมาเลเซีย นิยมนามาต้งเป็นช่อ
�
้
ั
่
ึ
้
�
�
�
้
ทอดสมอในแม่นา เรือรบ และเรือดานา (อินโดนีเซียมีเรือ ท่าเรือ เช่น Tujung Priok ท่กรุงจาการ์ตา และ Tunjung
ี
�
้
ู่
ดานามานานแล้ว) จอดอย ในสมุดจดหมายเหตุบันทึกว่า Pelas อยู่ทางตอนใต้ของมาเลเซียติดกับสิงคโปร์ ห่างจาก
�
“ลืมไป เมื่อเข้าใกล้สถานีน�าร่องแล้ว สถานีน�าร่องจะส่ง กัวลาลัมเปอร์ประมาณ ๔๐ กิโลเมตร เป็นต้น) มีการ
สัญญาณโคมไฟ “วับวาบ (A) วับวาบ (A) วับวาบ (A)” ปล่อยให้ นนร. ได้ทัศนศึกษาภูมิประเทศตัวเมืองสุราบายา
นาวิกศาสตร์ 21
ปีที่ ๑๐๔ เล่มที่ ๒ กุมภาพันธ ๒๕๖๔