Page 122 - พระราชทานเพลิงศพ พลเรือเอก สุภา คชเสนี
P. 122

122            พระราชทานเพลิงศพ พลเรือเอก สุภา  คชเสนี





                       �
                  ั
                                                                                                 �
              ต้งแต่จาความได้ คุณตาจะคอยสอนให้เบย์เป็นคนดี ต้งใจเรียนเพื่อให้ประสบความสาเร็จ
                                                                    ั
                                                                  ื
                                                                                ี
            ในวันข้างหน้า พอเบย์เริ่มโตข้น ก็ได้มีโอกาสเรียนรู้จากเร่องราวเก่า ๆ ท่คุณตาจะคอยเล่าให้ฟัง
                                         ึ
            และเรายังได้แลกเปลี่ยนเรื่องราวต่าง ๆ นานา  ทั้งเรื่องสมัยที่คุณตายังเด็ก สมัยที่คุณตาต้องไปอยู่
                                                                     ี
                                                        ื
                                                                   ี
            ในภาคอีสาน สมัยเป็นนักเรียนนายเรือ รวมถึงเร่องในสมัยน้ท่เบย์จะคอยเล่าถึงความเปลี่ยนแปลง
            ท่โลกทุกวันน้มีความทันสมัย และสะดวกสบายมากข้นให้คุณตาฟัง บางครั้งเม่อเราน่งดูโทรทัศน์
                                                              ึ
              ี
                         ี
                                                                                     ื
                                                                                          ั
                                                                       ั
            ด้วยกันแล้วเห็นข่าวหรือสารคดีอะไร เราก็มักจะพูดถึงเร่องน้น ๆ ไปด้วยกัน คุณตาเป็นคนท      ่ ี
                                                                  ื
                          ั
                                            ื
            มีความรู้มากท้งเร่องเรียน และเร่องการใช้ชีวิต นอกจากคุณตาจะเป็นครูให้กับทหารเรือแล้ว
                             ื
                                                                                ั
                              ี
            คุณตายังเป็นครูท่สอนการบ้านหลาน ๆ รวมถึงเบย์ในหลายวิชา ท้งคณิตศาสตร์ ฟิสิกส์
            และที่ส�าคัญที่สุดคือ วิชาชีวิต เบย์ได้คุณตาเป็นแบบอย่างในการด�าเนินชีวิตมาตั้งแต่เด็ก ๆ
              เม่อคร้งตัดสินใจจะมาเรียนต่อท่อังกฤษ เบย์เองก็ใจหายท่จะไม่ได้อยู่บ้านพูดคุยกับคุณตา
                                               ี
                                                                        ี
                       ั
                   ื
                                          ี
            บ่อย ๆ แต่ก็ยังโชคดีท่ทุกวันน้ม Facetime หรือ Video Call ท่สามารถมองเห็นกันได้ตลอด
                                           ี
                                                                          ี
                                  ี
                                           ี
                                                                          ั
            เบย์มักจะหาเวลาว่างโทรไปหาท่บ้าน และคุยกับคุณตาบ่อย ๆ คร้ง ทุก ๆ ปิดเทอม เบย์จะบิน
            กลับไปประเทศไทย ด้วยความท่ปีนึงได้มีโอกาสบินกลับหลายหน คุณตาเลยเล่าถึงสมัยก่อนว่า
                                           ี
                     �
            เดินทางลาบาก จะไปไหนมาไหนก็ยาก อยู่แค่ภาคอีสานจะมากรุงเทพก็ใช้เวลาหลายวัน แต่ทุกวัน
            นี้เบย์สามารถเดินทางไปกลับจากอังกฤษมาหาคุณตาได้บ่อย ๆ ใช้เวลาไม่ถึงวันก็มาถึง ทุก ๆ ครั้ง
                                                                                   ั
            ก่อนบินกลับไปเรียนต่อ คุณตาก็จะให้พร และยาเตือนให้เป็นคนดี และต้งใจเรียน เพื่อจะให้
                                                           ้
                                                           �
            ประสบความส�าเร็จในอาชีพการงานต่อไป
                                                                              ี
                          ี
              ช่วง ๒ ปีท่ผ่านมา ด้วยสถานการณ์โควิด เบย์ได้กลับมาเรียนออนไลน์ท่บ้าน แทบไม่ได้ออกไปไหน
                                                                                                    ั
                      ิ
              �
            ทาให้เบย์ย่งมีโอกาสได้อยู่ใกล้ชิดกับคุณตามากข้น ได้อยู่เป็นเพื่อนชวนคุณตาคุยเหมือนทุกคร้ง
                                                          ึ
                                                                               �
                                     ั
            นวดขา และคอบ่าไหล่ น่งทานข้าวเป็นเพื่อนคุณตา ชวนคุณตาออกกาลังกายหรือออกไปเดิน
            สูดอากาศรอบ ๆ บ้าน หยอกล้อคุณตาให้คุณตาหัวเราะ และได้เข็นรถพาคุณตาไปโรงพยาบาล
            อยู่บ่อย ๆ ท�าให้เบย์ยิ่งรัก และผูกพันกับคุณตามากขึ้น แต่ด้วยสถานการณ์ที่ดีขึ้น เดือนกันยายน
                                                                                       ึ
                                      ี
            เบย์จึงต้องกลับมาเรียนต่อท่อังกฤษในปีสุดท้าย ช่วงน้เองคุณตาก็เริ่มไม่สบายบ่อยข้น หลัง ๆ มาต้อง
                                                             ี
            ไปโรงพยาบาลถี่ขึ้น ท�าให้เบย์ก็เป็นกังวลไม่น้อย วันที่เบย์จะเดินทางกลับ คุณตาเข้านอนเร็วกว่า
            ปกติ เบย์ไปลาคุณตาพร้อมรับพรตามปกติ แต่ไม่คิดว่าครั้งน้นจะเป็นคร้งสุดท้ายท่จะได้เจอคุณตา
                                                                              ั
                                                                   ั
                                                                                       ี
   117   118   119   120   121   122   123   124   125   126   127