Page 127 - พระราชทานเพลิงศพ พลเรือเอก สุภา คชเสนี
P. 127
พระราชทานเพลิงศพ พลเรือเอก สุภา คชเสนี 127
คุณพ่อของเรำ
ควำมเป็นคนมอญ
ื
ั
คุณพ่อมีเช้อสายมอญ จะบอกว่าเป็นคนมอญเลยก็ได้ เพราะท้งคุณปู่คุณย่าเป็นมอญแท้ ๆ
คุณพ่อบอกว่าตอนเด็ก ๆ คุณปู่คุณย่าคุยกันเป็นภาษามอญ คุณพ่อฟังไม่รู้เร่องก็ถามว่าพูดภาษา
ื
อะไรกัน คุณปู่บอกว่า “ภาษาเยอรมัน”
ี
แต่คุณพ่อก็คงได้ภาษามอญมาบ้าง เพราะคุณพ่อเล่าว่าตอนท่คุณพ่อพาคุณแม่ไปรู้จักกับ
คุณปู่คุณย่าครั้งแรก คุณพ่อถามคุณย่าว่า “เนาะเปรียะอัวเดิ๊ด แชอูแช” (นี่แฟนผม สวยมั๊ย) คุณย่า
ี
ก็ตอบว่า “แช…” และเม่อถึงเวลาทานข้าวเย็น คุณพ่อก็มักจะเรียกพวกเรามา “เจ๊ยะเปิ้ง” (กินข้าว)
ื
คุณพ่อสอนลูก
คุณพ่อสอนลูก ๆ เสมอให้ดูแลตัวเอง ทั้งรูปร่าง หน้าตา ผิวพรรณ ผมเผ้า การแต่งเนื้อแต่งตัว
ให้สะอาดสะอ้านดูดี หนิงอยากจะเล่นเทนนิส คุณพ่อก็ไม่อยากให้เล่นเพราะกลัวว่าลูกจะแขน
โต อยากจะตีกอล์ฟ คุณพ่อก็ไม่อยากให้ตี เพราะกลัวลูกจะตัวด�า หน่อยโดนคุณพ่อล้อเป็นประจ�า
ว่าเป็นอภิชาตบุตรี เพราะตัวโตจะแซงคุณพ่อคุณแม่แล้ว ส่วนน่ม คุณพ่อเรียกว่า “ลูกเต๋า”
ิ
และบอกว่าทั้งสองคนให้อดข้าวเดือนนึงยังอยู่ได้
ั
นอกจากน้น คุณพ่อยังสอนพวกเราเสมอว่าการเป็นกุลสตรีท่ดีน้น จะต้องดี และงาม
ั
ี
�
้
�
�
้
ั
ี
ให้ครบทุกด้าน จะต้องเป็นคนท่มีท้ง “นามือ นาคา และนาใจ” คือ มีฝีมือในการทาอาหาร
�
้
�
พูดจาไพเราะน่าฟัง และมีน�้าใจต่อทุก ๆ คน สิ่งที่คุณพ่อมักจะท่องให้ฟังเสมอ คือ
คนจะงาม งามน�้าใจ ใช่ใบหน้า
คนจะสวย สวยจรรยา ใช่ตาหวาน
คนจะแก่ แก่ความรู้ ใช่อยู่นาน
คนจะรวย รวยบุญทาน ใช่บ้านโต
