Page 12 - 6.การธำรงรักษาวัฒนธรรม

้
วัฒนธรรมดำนภำษำ

ภำษำไทยถิ่นเหนอ (ภำษำค ำเมอง)
ื
ื

่
่
ภาษาค าเมือง ได้แก่ ภาษาถิ่นทใช้สอสารอยูในบางจังหวัดของภาคเหนอตอนบน หรอ
ี
ื
ื
ื
่
่
ภาษาในอาณาจักรล้านนาเดม มักจะพูดกันมากในจังหวัดเชยงใหม่ แม่ฮองสอน เชยงราย
ี
ิ
ี
่
่
็
พะเยา ล าปาง นาน ล าพูน ตาก แพร เปนต้น

ื
ื
ภำษำไทยถิ่นเหนอ (ภำษำค ำเมอง)

ื
ื
ภำษำค ำเมอง ภำษำกลำง ภำษำค ำเมอง ภำษำกลำง
ตั๋ว เธอ เปล ฉน
ั
้
ิ
หมูเฮำ พวกเรำ โฮงเฮียน โรงเรยน
ี
่

มะตัน มะปรำง ผักแคบ ผักต ำลึง
บะฟกหมน ฟกเขียว บะผำง มะปรำง
่
ั
ั

็
้
้
้
สำยแอว เข็มขัด ผำตุม ผำเชดตัว
มีดยับ กรรไกร ปำก ทับพ ี
้
วอก,ข้จุ ๊ โกหก ละออน เด็ก
ี
่

ี
ี
ี
๊
้
่
ข้จิ๊ ข้เหนียว จะไปอูดัง อยำพูดเสยงดัง