Page 14 - วิชาพะเยาเมืองศักดิ์สิทธิ์แก้ไขล่สุด
P. 14

ใบความรู้

                                                 เรื่อง ประวัติความเป็นมาจังหวัดพะเยา

                                       รายวิชา “ พะเยาเมืองศักดิ์สิทธิ์ ” ระดับมัธยมศึกษาตอนต้น


                     ประวัติความเป็นมาเมืองภูกามยาว

                                                          ี
                            พะเยา เป็นเมืองประวัติศาสตร์ เดิมมชื่อว่า เมืองภูกามยาว หรือ พยาว มีเอกราชสมบูรณ์ มีกษัตริย์
               ปกครองสืบราชสันติวงศ์มา ปรากฎตามตำนานเมืองพะเยา กษัตริย์ที่มีบทบาทสำคัญในประวัติศาสตร์เมือง
               ภูกามยาว มีดังนี้


               ขุนจอมธรรม
                               ขุนจอมธรรม เป็นพระราชโอรสของขุนเงินหรือลาวเงิน กษัตริย์ผู้ครองนครเงินยางเชียงแสน เมื่อ

               พุทธศักราช 1602 ( จุลศักราช 421) พอขุนเงินหรือลาวเงิน ดำริให้พระราชโอรส 2 องค์ คือ ขุนชิน ให้อยู่ในราช
                                               ่
               สำนักครองนครเงินยางเชียงแสน และ ขุนจอมธรรม โอรสองค์ที่ 2 ให้ปกครองเมืองภูกามยาว ซึ่งเป็นหัวเมืองฝ่าย
                                  ้
               ใต้ขุนจอมธรรมพร้อมขาราชการบริวาร ขนเอาพระราชทรัพย์ บรรทุกม้า พร้อมพลช้าง พลม้า ตามเสด็จถึงเมืองภู
               กามยาว และตั้งรากฐานเมืองใหม่ ซึ่งเป็นที่ตั้งของเมืองโบราณเมองหนึ่ง นามว่า “ สีหราช” อยู่เชิงเขาชมภูหาง
                                                                    ื
               ดอยด้วน ลงไปจรดฝั่งแม่น้ำสายตา มีสัณฐานคล้ายลูกน้ำเต้า มีหนองน้ำใหญ่อยู่ทางตะวันตก (อันหมายถึงกว๊าน
               พะเยาในปัจจุบัน) และทางทิศอีสาน คือ หนองหวีและหนองแว่นต่อมารวมไพร่พลหัวเมืองต่าง ๆ ได้ 80,000 คน

               จัดแบ่งได้ 36 พันนา นาละ 500 คน มีเขตแคว้นแดนเมืองในครั้งกระโน้น ดังนี้

                         • ทิศบูรพา จรดขุนผากาดจำบอน ตาดม้าน บางสีถ้ำ ไทรสามต้น สบห้วยปู น้ำพุง สบปั๋ง ห้วยบ่อทอง
               ตาดซาววา  กิ่วแก้ว กิ่วสามช่อง มีหลักหินสามก้อนฝังไว้ กิ่วฤาษี แม่น้ำสายตา กิ่วช้าง กิ่วง้ม กิ่วเปี้ย ดอยปางแม่นา

                         • ทิศตะวันตก จรดโป่งปูดห้วยแก้วดอยปุย แม่คาว ไปทางทิศใต้ กิ่วรุหลาว ดอกจิกจ้อง ขุนถ้ำ ดอยตั่ง
               ดอยหนอก  ผาดอกวัว แซ่ม่าน ไปจรดเอาดอยผาหลักไก่ทางทิศหรดี

                         • ทิศใต้สุดจรดนครเขลางค์และนครหริภุญชัย ไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือต่อแดนขรนคร ( เชียงของ)

                         • มีเมืองในอำนาจปกครอง คือ เมืองงาว เมืองกาว สะเอยบ เชียงม่วน เมืองเทิง เมืองสระ เมืองออย สะ
                                                                    ี
               สาว     เมืองดอบ เชียงคำ เมืองลอ เมืองเชียงแลง เมืองหงาว แซ่เหียง แซ่ลุล ปากบ่อง เมืองป่าเป้า เมืองวัง

               แซ่ซ้อง เมืองปราบ แซ่ห่ม  ขุนจอมธรรมปกครองไพร่ฟ้าประชาชน โดยตั้งอยู่ในทศพิธราชธรรม และยึดมั่นในบวร
               พุทธศาสนา บ้านเมืองเจริญรุ่งเรืองด้วยโภคสมบัติ ฟ้าฝนตกตามฤดูกาล ไพร่ฟ้าข้าแผ่นดินตั้งอยู่ในศีลธรรมอันดี

                                                         ่
               ปราศจากโรคภัยเบียดเบียน ซื่อสัตย์สุจริตต่อกัน ไมมีสงคราม เจ้าประเทศราชต่าง ๆ มีสัมพันธไมตรีอันดีต่อกัน
               ทรงสั่งสอนไพร่ฟ้าข้าแผ่นดินด้วยหลักธรรม 2 ประการ คือ อปริหานิยธรรม ไม่เป็นที่ตั้งแห่งความเสื่อม  ประเพณี
               ธรรมขนบธรรมเนียมอันเป็นระเบียบแบบแผนอนดีงานของครอบครัว
                                                      ั

                         ขุนจอมธรรมครองเมืองพะเยาได้ 2 ปี มีโอรส 1 พระองค์ โหรถวายคำพยากรณว่า ราชบุตรองค์นี้จะเป็น
                                                                                       ์
               จักรพรรดิราชปราบชมพูทวีป มีบุญญาธิการมากเวลาประสูติ มีของทิพย์เกิดขึ้น 3 อย่าง คือ แส้ทิพย์ พระแสงทิพย์

                      ิ
                                                        ี
               คณโฑทพย์ จึงให้พระนามว่า “ ขุนเจื๋อง” ต่อมาอก 3 ปี ได้ราชบุตรอีกพระนามว่า “ ขุนจอง” หรือ “ ชิง”ขุนจอม
               ธรรมปกครองเมืองพะเยาได้ 24 ปี พระชนมายุได้ 49 พรรษา
   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19