Page 22 - Tetori muaji i letersise

Dasma e madhe Diku tallen me profit

Për të ligun flasin mirë,
Edhe rri e bën sehir,
për të mirin flasin keq
bën sikur asgjë nuk di Gjuh’e tyre gjarpër fshihet

Pra dhe ne jemi kondra; komb’i varfër vuan e heq

duam një tjetër perëndi. S’kemi fjalë për ca kusar’

Duam një Zot
Vidh e ha, vidh e ha
që të na kap,
Me një bark sa dy hambar’
të na kap e të na tundë
Ata lëri mos i ngà….
Të na tund e të na shkund
Ata kanë një vulë në ball
Vllavrasjes t’i jap fund
dhe njëqind e një dhëmballë
Ohh, më fal o Perëndi Dhe njëqind e një dhëmballë

për k’të fjalë çdo dhëmballë me shtatë presa

që guxova dhei thashë Mirpo kombi ka të tijat

i rrëmbyer dhe I nxituar!
Shtatëmilionë e gjysëm pjesa
Mirpo gjuha më rreh dhëmbin
Ai lipset që të rrojë
atë dhëmb që më ka dhëmbur
E doemos që do të rrojë
Më rrëmben edhe më nxit
Qoft’ me hir, qoft me pahir
kurse shihen ca jezitë
Se aty ku bie zjarri, shpërthen lulja më e mirë

Dikur mburren delenxhit’