Page 46 - วิจัยการใช้ประโยชน์ไม้สะเดา

ความทนทานตามธรรมชาติ
ิ
ความทนทานตามธรรมชาต (Natural durability) ของไม้แตละชนดจะแตกตางกัน และ
่
่
ิ
่
ู่
ไม้จะแสดงออกเมื่ออยในสภาวะที่เสียงกับการผุพง ยศนนท์ (2541) กล่าวว่า ความทนทานของไม้
ั
ั
ู
หมายถึง ความสามารถของไม้ในการตานทานการเสือมสภาพจากศตรท าลายไม้ ซึ่งแบ่งได้เป็น 2
่
้
ั
ี
่
ี
ประเภท คือ ความเสียหายที่เกิดจากสิงมีชวิต ได้แก่ เชื้อรา แมลง เพรยงเจาะไม้ และศตรท าลายไม้
ั
ู
ประเภทอื่นๆ และความเสียหายที่เกิดจากสิ่งไม่มีชีวิต ได้แก่ ความเสียหายจากการเสียดสี (mechanical
wear) จากดินฟ้าอากาศ (weathering wear) และจากสารเคมี (chemical wear)
Déon (1990) กล่าวว่า ความทนทานตามธรรมชาตของไม้ (Natural durability of Wood)
ิ
ั
หมายถึง ความทนทานของไม้โดยปราศจากสารเคมีตอตวการท าลายไม้ ได้แก่ แมลง และเชื้อรา เป็น
่
ิ
ั้
้
ึ
ตน การจะทราบความทนทานตามธรรมชาตของไม้แตละชนดนน จ าเป็นตองมีการศกษาทั้งใน
ิ
่
้
ภาคสนามและในห้องปฏิบัติการเพื่อประเมินความทนทานตามธรรมชาติของไม้ชนิดต่างๆ ต่อไป
การวิจัยเกี่ยวกับการอาบน้ ายาป้องกันรักษาเนื้อไม้ เป็นงานวิจัยที่ท ากันอย่างกว้างขวาง
ิ
ื่
ในหลายประเทศ ในยโรป อเมรการและออสเตรเลีย แตเนองจากสภาพดินฟาอากาศในทวีปตางๆ
่
ุ
้
่
เหล่านั้นผิดไปจากประเทศไทย จึงไม่สามารถที่จะน าผลการวิจัยเหล่านนมาใชได้โดยตรง และเนองจาก
ื่
้
ั้
ิ
ั้
่
้
ั
ิ
ประเทศไทยตงอยในเขตรอนชื้น สภาพภูมิอากาศเหมาะสมตอการเจรญเตบโตและการขยายพนธุ์ของ
ู่
่
ิ
เชื้อรา ลักษณะการเข้าท าลายและความรุนแรงของความเสียหายขึ้นอยกับเชื้อราแตละชนด (Rananand
ู่
and Crockcroft, 1983) รวมทั้งแมลงศตรท าลายไม้ที่ส าคัญคือ มอด และปลวก ซึ่งนบเป็นปัญหาที่
ั
ู
ั
ื่
ั
ิ่
ั้
ส าคัญยงและแก้ไขได้ยาก ดังนน จึงจ าเป็นที่จะตองท าการวิจัยเพอแก้ไขดัดแปลงและพฒนากรรมวิธี
้
การต่างๆ เพื่อให้เหมาะสมกับการที่จะน ามาใช้ในประเทศไทย
โดยปกติแล้วส่วนในของไม้ที่เป็นแก่นจะมีความแข็งแรงทนทานมากกว่าส่วนนอกที่เป็น
กระพ เมื่อพิจารณาถึงโครงสร้างของไม้ทั้งทางด้านฟิสิกส์และด้านเคมี พบว่า ไม้ที่มีสารแทรกในเนื้อไม้
ี้
มากจะมีความหนาแนนมาก และมักจะเป็นไม้ที่มีความทนทานด้วย โดยทั่วไปแล้วไม้ที่มีความทนทาน
่
ิ
ั้
ตามธรรมชาติสูงจะมีสีเข้มกว่าไม้ที่มีความทนทานตามธรรมชาตตา ดังนนลักษณะความเข้มของสีเนื้อ
่
ิ
ไม้ จึงเป็นตัวบ่งชพนฐานที่ดีของความทนทานตามธรรมชาติ ซึ่งสีที่เกิดขึ้นตามธรรมชาตในส่วนของแก่น
ื้
ี้
ก็คือผลของสารแทรกที่เกิดขึ้นเมื่อมีการสร้างแก่น (ยศนันท์, 2541)
้
ั
ื
การอาบนายาป้องกันรกษาเนื้อไม้ (Wood preservation) หรอการอาบนายาไม้ เป็น
้
์
่
เทคโนโลยที่ส าคัญในการยดอายความทนทานของไม้ เป็นการนาเอาวิทยาศาตรเข้ามาชวยพฒนา
ั
ื
ี
ุ

คุณภาพไม้และส่งเสริมการใช้ประโยชน์ไม้ โดยท าให้ไม้นั้นมีสารเคมี หรือตัวยาป้องกันรกษาเนื้อไม้ ซึ่งมี
ั
่
้
คุณสมบัติเป็นพิษต่อศัตรูท าลายไม้แทรกซึมเข้าไปอยู่ในเนื้อไม้ในปริมาณที่มากเพียงพอตอการตานทาน
ื
้
การเข้าท าลายของศัตรูท าลายไม้ เป็นการใชตวยาเคมีที่มีประสิทธิภาพในการป้องกันแมลงหรอเห็ดรา
ั
ื
ท าลายไม้มาทาหรือพ่นลงไปบนผิวไม้ หรือโดยการจุ่มหรือแช่ไม้ในน้ ายาเคมี หรอด้วยการกระท าใดๆ ที่
้
จะให้นายาเคมีซึมเข้าไปในเนื้อไม้เพยงพอกับความตองการในการป้องกันรกษาเนื้อไม้ให้พนจากการ
้
ั
้
ี
37