Page 161 - ฉบับที่ 100

ี
ู
ื
ื
ึ
ในสวนของปราชญแหงสงครามก็คือ ซุนวู ซ่งมีชีวิตอยตอจากเลาจ๊อ และขงจ๊อ จึงไดรับ โมเมนตัม (Momentum) และหวงจังหวะ (Tempo) ท่เหมาะสมบนความสูญเสียชีวิต
อิทธิพลโดยตรงมาจากทําการศึกษาสงครามและการเมืองจากแนวคิดของท้งสอง โดยเลาจ๊อ ท่นอยท่สุด คําถามตอมาคือ อะไรคือความเหมาะสม ท้งน้ธรรมชาติของสงค รามจะเปนตัว
ั
ั
ี
ี
ี
ื
ี
ี
อยรวมสมัยเดียวกันกับซุนวู โดยเกิดท่แควนฉ กอนคริสตศักราชราว ๕๗๖ ป สวนซุนว ู บอกถึงความเหมาะสม น่นก็คือสถานการณโดยรอบ โดยซุนวูเนนไปท่สถานการณทางการเมือง
ั
ู
ู
ั
ื
ื
เกิดในป ๕๓๕ กอน คริสตศักราช ผลงานการเขียนตําราของเลาจ่ออันเปนแบบแผนในลัทธิเตา ท้งภายในรัฐและระหวางรัฐวาสถานการณเอ้ออํานวยใหมีชองวางของการใชสงคราม
็
ื
ึ
ี
ื
ิ


ั
่
ี
ื
นนกคอ “เตาเตอจง” เปนวรรณกรรมทางศาสนาเตาท่นักคิดทุกคนในยุคน้นตองทําการศึกษา เปนเคร่องมือไดหรือไม (Space) ซ่งสอดคลองกับหลักการของเตาท่วา “เม่อกลมกลืน
ั
๕
ด้งน้นการทําความเขาใจตําราพิชัยสงครามของซุนวูจึงไมสามารถละเลยการทําความเขาใจ กับธรรมชาติ ยอมกลมกลืนกับเตาดวย เม่อกลมกลืนกับเตา ผน้นก็เปนอมตะ” และหลักการ
ื
ั
ั
ั
ู
ั
ู
ิ
ี

ิ
แนวความคดของลทธเตาได เพราะแนวคิดของเตามีอิทธิพลอยางมากตอบริบททางสังคม ท่สําคัญของตําราพิชัยสงครามของซุนวูท่วาสถานการณการเมืองยอมมีการเปล่ยนแปลงอยเสมอ
ี
ี
ึ
การเมืองในยุคนั้น ๒ ซ่งสอดคลองกับคัมภีรของลัทธิเตาท่วา “แมแตพายุจัดยังพัดไมถึงเชา แมแตพายุฝนยังตก
ี
๖
ี
ิ
ี
ตัวอยางของแนวความคิดเตาที่เห็นไดในตําราพิชัยของซุนวู ไมถึงวัน ใครเลาทําใหเกิดส่งเหลาน้ คือ ธรรมชาติ” นอกจากน้ยังมีความสอดคลองกับ
การใหคุณคาของชีวิตในลัทธิเตาท่ตอตานสงคราม ท่ไดกลาวไววา “สงคราม คือ ลางราย”
ี
ี
คัมภีรเตาเตอจิงเปนคัมภีรหลักของลัทธิเตา โดยคําวา เตา แปลตามภาษาไดวา วิถ ี จึงเห็นไดวา แนวความคิดของลัทธิเตามีอิทธิพลอยางย่งตองานเขียนของซุนวูอยางแทจริง
ิ
ั
ในทางศาสนาน้นหมายถึง ธรรม เตาจึงสามารถแปลไดวา วิถีธรรม ในคัมภีรดังกลาวฯ ในหลาย ๆ ประเด็น
ี
ี
ยังไดกลาวไววา “เตาท่กลาวได มิใชเตาท่แทจริง” ดังน้นเตาจึงเปนสภาวะและไมเปนสภาวะ
ั
๓
อยางหน่งอยางใดโดยธรรมชาติ ไมสามารถปรุงแตงหรือขัดขืนได จึงกลาวไดวาเตา สรุป
ึ

ั
ั
ของสงครามน้นก็คือ ธรรมชาติของสงคราม (Nature of War) น่นเอง และมนุษยสามารถ จากท่ไดกลาวมาจะเห็นไดวาท้งหวงเวลาการมีอยของนักคิดท้งสองท่รวมสมัยกันมา
ั
ี
ู
ี
ั
ู
เรียนรเตาไดผานการใชเหตุผล ดังน้นเราจึงสามารถเรียนรธรรมชาติของสงครามน้นได สภาพของบริบทการเมืองในสมัยน้นอยในภาวะสงครามท่ผออนแอตองเอาตัวรอดและการเปน
ั
ู
ั
ี
ั
ู
ู
ู
ึ
ั
ในสวนคําวา เตอ น้นแปลวา คุณธรรม ซ่งก็คือ วิธีการเขาถึงความจริง หรือการรวิธีปฏิบัต ิ สังคมเกษตรกรรมท่พ่งพาแรงงานมนุษยเพียงอยางเดียว สภาวะแวดลอมน้มีผลอยางย่ง
ึ
ี
ิ
ี
ึ
ตอธรรมชาติ ซ่งเตอน้นจะทําหนาท่เปนตัวเช่อมเตาเขากับสรรพส่งตาง ๆ จึงนําไปส  ู ตอความคิดของนักคิดทั้งสอง และท้งสองทานเองยังมีความเช่อมโยงของตรรกะโดยการรับ
ิ
ี
ื
ั
ั
ื
ิ
ํ
ี

็
การอธบายความเปนไปของส่งตาง ๆ ในทางสงครามจึงอาจกลาวไดวา เตอ กคอ วธการทา เอามรดกทางความคิดมาขยายความตอ โดยสามารถถือไดวา เลาจ่อไดเปนแกนความจริง


ื

ิ
ิ

ื
สงคราม (Warfare) ของความคิด คือ เตา สวนซุนวูนั้นเปนการนําไปสูการปฏิบัติ คือ เตอ
ั
ิ
ในธรรมชาติตามแนวคิดของลัทธิเตาน้นสรรพส่งลวนมีเหตุมาจากหยินและหยาง
ี
(แขงและออน) โดยเทยบเอา “ความออนแอเทยบไดกับเตา ซงมลกษณะเทยบเคยง เอกสารอางอิง

ี

ั
ี

็
ึ
ี
่
ี

๔
ไดกับน้า” เพราะวานํ้าจะมีลักษณะที่ออนแตก็สามารถมีพลังในการทําลายสิ่งกีดขวางที่แข็ง ๑ Essentials of Chinese Military Thinking, หนา ๑๑
ํ
ี
ไดดวยการแทรกซึมเขาไปทําลายจุดท่ออนแอตาง ๆ ของโครงสรางได เชนเดียวกับตํารา ๒ Key Sun, Journal of Theoretical and Philosophical Psy. Vol.15 No.2 1995, How to
ี
ี
ึ
ั
พิชัยสงครามซุนวูท่มีลักษณะออนตัวสูง ท้งน้เพราะตําราพิชัยสงครามของซุนวูท่ถูกแตงข้น Overcome Without Fighting: An Introduction to the Taoist Approach to Confl ict
ี
ั
ื
ั
ี
ั
ู
ํ
ู
เพ่อนําเสนอตออองแหงรัฐว ขณะน้นรัฐวน้นเปนรัฐท่ออนแอ ดังน้นซุนวูจึงไดจะใชน้า Resolution, หนา ๑๖๑
ิ
ิ
เปนการยกตัวอยางในตําราพิชัยสงครามท่ไดนําเสนอ ทําใหเห็นวาแนวคิดของซุนว ู ๓ ทพ.บัญชา ศิรไกร, เอกสารประกอบการสอน วชา POL4111 แนวความคิดทางการเมืองของ
ี
เปนการตีความเตาไปสูแนวทางการทําสงครามของผูที่ออนแอ (รัฐวู) คือ การบรรลุวัตถุประสงค ๔ จีนยุคโบราณ, หนา ๖๓-๖๗
การเมืองดวยการเขาไปทําลายจุดออนแอ (Weakness Point) ของฝายตรงขามโดยใช  ๕ Ibid, หนา ๑๖๓


ี
Khon-Sa-Mun, คมภรเตาเตอจง 81 บท เหลาจอ, <http://khonsamun.blogspot.
ั
ื
่

ิ
com/2014/08/TaoTeChing.html>
๖ Ibid
¹ÒÇÔ¡Ò¸Ô»˜µÂÊÒà ¹ÒÇÔ¡Ò¸Ô»˜µÂÊÒÃ
158 ¤Åѧ»˜ÞÞÒ ¾Ñ²¹Ò¼ÙŒ¹íÒ ¤Åѧ»˜ÞÞÒ ¾Ñ²¹Ò¼ÙŒ¹íÒ 159