Page 18 - รายวิชาภาษาไทย(พท31001)
P. 18

18 | ห น า



                                  
                                                           ี
                               ซ. ผูฟงอภิปรายไดศึกษารายละเอยดตามหัวขออภิปรายมาลวงหนาบางหรือไม  หากมี
                                
               การศึกษามาลวงหนา  จะทําใหวิเคราะหวิจารณได


                         4.4  คําใหโอวาท

                               มีหลักเกณฑการพิจารณาและวิจารณ คือ
                                     
                                  
                                                          ิ
                               ก. ผูใหโอวาทเปนใคร  มีคุณวุฒมีหนาที่ที่จะใหโอวาทหรือไม
                                                                       
                                                              
                                                                         ิ
                               ข. สาระสําคัญของเรื่องที่ใหโอวาทมีอะไรใหขอคดเรื่องอะไร    สอนอะไรมีแนวทาง
                     ิ
               ปฏิบัตอยางไร
                                                                    ุ
                               ค. เรื่องที่ใหโอวาทมีความถูกตอง    มีเหตมีผลสอดคลองตามหลักวิชาการหรือไม
               นาเชื่อถือเพียงใด
                 
                                                            
                                                                                            ํ
                                                 ี
                                                                          
                               ง.  มีเทคนิคและกลวิธในการพูดโนมนาวจิตใจของผูฟงและมีการอางอิง คาคม สํานวน
                                                               
               สุภาษิต หรือยกเรื่อง ยกเหตุการณมาประกอบอยางไรบาง
                               จ. ใชภาษาไดด ถูกตองสละสลวย คมคาย ไพเราะ ประทับใจตอนไหนบาง
                                            ี
                                          
                                                
                       สรุป
                                                  ู
                       1.  วิจารณญาณในการฟงและด    หมายถึงการรับสารใหเขาใจตลอดเรื่องแลวใชปญญาคด
                                                                                                      ิ
                                      ู
               ไตรตรอง  โดยอาศัยความร ความคิด  เหตุผล และประสบการณเดม แลวสามารถนําสาระตางๆ ไปใชใน
                                                                       ิ
               การดําเนินชีวิตไดอยางเหมาะสม  โดยมีขั้นตอนดังนี้
                              
                                      ู
                                        
                         1.1  ฟงและดใหเขาใจตลอดเรื่องกอน
                         1.2  วเคราะหเรื่อง  วาเปนเรื่องประเภทใด  ลักษณะของเรื่องและตวละครเปนอยางไร  มี
                                ิ
                                                                                    ั
               กลวิธในการเสนอเรื่องอยางไร
                    ี
                                                                ิ
                                                                        ิ
                         1.3   วินิจฉัย  พิจารณาเรื่องที่ฟงเปนขอเท็จจรง ความคดเห็น เจตนาของผูเสนอเปนอยางไร
                        
               มีเหตุผลนาเชื่อถือหรือไม
                         1.4  การประเมินคาของเรื่องเมื่อผานขั้นตอน 1 – 3 แลว ก็ประมาณวาเรื่องหรือสารนั้นด ี
               หรือไมด มีอะไรที่จะนําไปใชใหเปนประโยชนได  
                       ี
                                                       
                                           
                                                  
                                                                                     ื
                                                      
                         1.5  การนําไปใชประโยชนเมื่อผานขั้นตอนที่ 1 – 4 แลว ขั้นสุดทายคอ นําคณคาของเรื่องที่
                                                                                          ุ
                       ู
               ฟงและดไปใชไดเหมาะสมกับกาลเทศะและบุคคล
                              
                       2.  การวิเคราะห  หมายถึงการแยกแยะประเภท ลักษณะ สาระสําคัญและการนําเสนอพรอมทั้ง
               เจตนาของผูพูดหรือผูเสนอ
                         
                                 
                                                                                            
                                                                           
                                                                               
                       การวินิจ  หมายถึงการพิจารณาเรื่องอยางไตรตรอง  หาเหตุผลขอดีขอเสีย  และคุณคาของสาร
   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23