Page 26 - รายวิชาภาษาไทย(พท31001)

26 | ห น า

ิ
ข. ความจริงใจและบรสุทธิ์ใจ ผูพูดตองมีความจริงใจในการพูดดวยการแสดงออกทางสีหนา
ู
ํ
แววตา อากัปกิรยา น้ําเสียงและคาพูดใหตรงกับความรสึกที่มีอยูในจิตใจอยางแทจริง ไมเสแสรงแกลง
ิ
ี
ี

ทํา พูดดวยความบริสุทธิ์ใจ คอการพูดดวยความปรารถนาดที่จะใหเกิดผลดตอผูฟง ไมพูดเพื่อใหเขาเกิด
ื
ี
ความเดอดรอนเสียหาย ในการพูดควรพิจารณาถึงผลด ผลเสีย กาลเทศะ อะไรควรพูด อะไรไมควรพูด
ื
เปนสิ่งสําคัญ

เรื่องที่ 2 ลักษณะการพูดที่ด ี

การพูด

ํ
ิ
ั
การพูดเปนการสื่อสารอีกประเภทหนึ่งที่ใชกันอยูในชีวตประจาวน ในการพูดควรตระหนักถึง
วัฒนธรรมในการใชภาษา คอตองเปนผูมีมารยาทในการพูด มีคุณธรรมในการพูดและปฏิบัตตาม
ื
ิ

ลักษณะการพูดที่ด จึงจะสื่อกับผูฟงไดตามที่ตองการ

ี

การพูดของแตละบุคคลในแตละครั้งจะดหรือไมดอยางไรนั้น เรามีเกณฑที่จะพิจารณาได ถาเป

ี
ี


ี
นการพูดที่ดจะมีลักษณะดังตอไปน ี้
1. ตองมีเนื้อหาดี เนื้อหาก็จะตองเปนเรื่องเกี่ยวกับสุขภาพอนามัย เนื้อหาที่ดีตองตรงตามจุดมุ
งหมายของผูพูด ผูพูดมีจุดมุงหมายการพูดเพื่ออะไร เพื่อความรู ความคิด เพื่อความบันเทิง เพื่อจูงใจโน
มนาวใจ เนื้อหาจะตองตรงตามเจตนารมณของผูพูดและเนื้อหานั้นตองมีความยากงายเหมาะกับผูฟง มี

การลําดับเหตุการณ ความคิดที่ดมีระเบียบไมวกวน จึงจะเรียกวามีเนื้อหาด ี
ี
ิ
ี
2. ตองมีวิธการถายทอดดี ผูพูดจะตองมีวิธีการถายทอดความรูความคดหรือสิ่งที่ตองการถา

ํ


ยทอดใหผูฟงเขาใจงายเกิดความเชื่อถือ และประทับใจ ผูพูดตองมีศิลปะในการใชถอยคาภาษาและการใช

น้ําเสียง มีการแสดงกิริยาทาทางประกอบในการแสดงออกทางสีหนา แววตาไดอยางสอดคลองเหมาะสม
การพูดจึงจะเกิดประสิทธิผล
3. มีบุคลิกภาพดี ผูพูดจะตองแสดงออกทางกายและทางใจไดเหมาะสมกับโอกาสของการพูด

อันประกอบดวย รูปรางหนาตา ซึ่งเราไมสามารถที่จะปรับเปลี่ยนอะไรไดมากนัก แตก็ตองทําใหดด ี
ู
ที่สุด การแตงกายและกริยาทาทาง ในสวนนี้เราสามารถที่จะสรางภาพใหดไดไมยาก จึงเปนสวนที่จะช

ี
ี
วยในการสรางบุคลิกภาพที่ดไดมาก สวนทางจิตใจนั้นเราตองสรางความเชื่อมั่นในตวเองใหสูง มีความ
ั



ี
จริงใจและมีความคิดริเริ่ม ผูพูดที่มีบุคลิกภาพที่ด จึงดึงดูดใจใหผูฟงเชื่อมั่น ศรัทธาและประทับใจไดงาย
ี

การสรางบุคลิกภาพที่ดเปนคุณลักษณะสําคัญอยางหนึ่งของการพูด
ี้
ั
ํ
ิ
การพูดที่ใชสื่อสารในชีวตประจาวนนั้นมีลักษณะแตกตางกัน ทั้งนขึ้นอยูกับโอกาสสถานที่
กาลเทศะและบุคคลที่เราพูด ถาพูดเปนทางการ เชน การพูดในที่ประชุม สัมมนา การพูดรายงานความก
ิ
ั
าวหนาของการปฏิบัตงานใหผูบังคบบัญชาทราบ ผูพูดยอมตองใชภาษาลักษณะหนึ่ง แตในโอกาสที่ไม
