Page 31 - รายวิชาภาษาไทย(พท31001)

ห น า | 31

ุ
4. ใหผูเรียนเรียงกันออกมาเลาเหตการณใดก็ไดหนาหองและใหผูฟงวิจารณในหัวขอเนื้อหา
วิธีการถายทอด และบุคลิกภาพของผูพูดวาเขาหลักเกณฑในการเปนนักพูดที่ดหรือไม
ี



การสนทนา

ั้
การสนทนา หมายถึง การพูดระหวางบุคคลตงแต 2 คน ขึ้นไป ผลัดกันพูดและผลัดกันฟง การ
ุ
สนทนามีหลายลักษณะ อาจจะเปนลักษณะที่ไมเปนแบบแผนคยตามสบายไมจํากัดเรื่องที่สนทนา เชน
ั
การสนทนาในครอบครว การสนทนากันในเพื่อนผูเรียนที่รูจักสนทสนมกัน เปนตน แตในการสนทนา
ิ
บางครั้งเปนการสนทนาที่มีแบบแผน ซึ่งตองมีการตระเตรยมลวงหนา สวนใหญจะเปนการสนทนาเชิง
ี
ี้
ิ
ื
ุ
วชาการ แตในที่นจะพูดถึงการสนทนาที่ไมเปนแบบแผน คอการสนทนากับบุคคลที่รูจักคนเคย และ
ั
ั
บุคคลแรกรูจัก การสื่อสารลักษณะนี้มีความสําคญและเราไดใชเปนประจํายิ่งในครอบครวในที่ทํางาน

ในสถานศึกษาหรือในกลุมของผูเรียน ถามีการสนทนากันดวยด ก็จะนําความสัมพันธฉันพี่นอง ฉันมิตร
ี
มาให กระทําสิ่งใดก็ราบรื่น เกิดความสามัคคและนําความสุขมาใหแตในทางตรงขามถาการสนทนาไม
ี
ี
เปนไปดวยด ก็ยอมกอใหเกิดการแตกราว ขาดสามัคค มีแตความสับสนวุนวาย การสนทนาระหวาง
ี

ิ

บุคคลที่รูจักคนเคยมีสิ่งสําคัญที่ตองนึกถึงอยู 2 เรื่อง คือ เรื่องที่สนทนาและคุณสมบัตของผูรวมสนทนา

ุ


ก. เรื่องที่สนทนา
เรื่องที่นามาสนทนา จะทําใหการสนทนาดาเนินไปดวยดมีผลดตอทั้งสองฝายนั้น ควรมี
ํ
ี
ี
ํ
ลักษณะดังนี้


1. ควรเปนเรื่องที่ทั้งสองฝายมีความรและความสนใจรวมกันหรือตรงกัน

ู
2. ควรเปนขาวหรือเหตุการณที่เกิดขึ้นในชวงเวลานั้น ๆ เชนเปนขาวในหนังสือรายวน
ั
ภาวะเศรษฐกิจ ปญหาการครองชีพ เหตุการณทางการเมืองในขณะนั้น เปนตน
3. ควรเปนเรื่องที่เหมาะกับโอกาส กาลเทศะ และเหตุการณ เชน ถาเปนการสนทนางาน
มงคลก็ควรพูดแตสิ่งที่เปนมงคลเปนสิ่งดีงาม ไมพูดในสิ่งที่ไมเปนมงคล หรือเรื่องรายในขณะเดยวกันถ
ี


าเปนงานที่เศราโศกกลับไปพูดเรื่องสนุกสนานก็ไมสมควร
4. ควรเปนเรื่องที่ไมสรางความวตกกังวล ความเครยดใหกับคสนทนา ควรเปนเรื่องที่ทําให
ิ
ู
ี
เกิดความพอใจความสบายใจหรือความสนุกสนาน
เรื่องที่ควรงดเวนที่จะนํามาสนทนาไดแก
ู
1. เรื่องสวนตัวของตนเองและเรื่องที่คสนทนาไมมีสวนเกี่ยวของดวย



2. เรื่องที่เปนการนินทาผูอื่น เรื่องที่ไมเปนสาระแกนสาร

3. คุยโวโออวดความสามารถของตนเอง