Page 27 - รายวิชาภาษาไทย(พท31001)
P. 27
ห น า | 27
ึ
ิ
ํ
เปนทางการเชน การพูดในวงสนทนาของเพื่อนที่สนทสนมกัน การพูดใหคาปรกษาของครู กศน. กับผู
เรียน ผูนําหมูบานชี้แจงรายละเอียดของการประชุมใหคนในชุมชนทราบ ก็ยอมจะใชภาษาอีกอยางหนึ่ง
ุ
ี
หรือถาเราพูดกับบุคคลที่รูจักคนเคยกันมาเปนอยางดก็ใชภาษาพูดลักษณะหนึ่ง แตถาพูดกับบุคคลที่เรา
ุ
เพิ่งรูจักยังไมคนเคยก็จะใชภาษาอีกลักษณะหนึ่ง
การพูดที่ดี อาจแบงไดเปน 3 ลักษณะคือ
1. การพูดแบบเปนทางการ เปนการพูดที่ผูพูดจะตองระมัดระวังในเรื่องของรูปแบบ วิธีการ
ความถูกตองเหมาะสมของการใชถอยคํา การพูดลักษณะนี้จะใชในโอกาสที่เปนพิธีการ มีรูปแบบวธีการ
ิ
และขั้นตอนในการพูดเปนการพูดในที่ประชุมที่มีระเบียบวาระ การกลาวตอนรับ การกลาวตอบ การกล
าวอวยพร การกลาวใหโอวาท การแสดงปาฐกถา เปนตน
2. การพูดแบบกึ่งทางการ เปนการพูดที่ผูพูดตองพิถีพิถันในการใชถอยคานอยลง
ํ
กวาลักษณะการพูดแบบเปนทางการ จะใชในการสนทนาพูดคุยกันระหวางผูที่ยังไมคนเคยสนิทสนมกัน
ุ
มากนัก หรือในกลุมของบุคคลตางเพศ ตางวัยกัน การพูดในที่ชุมชนก็จะมีการใชการพูดในลักษณะนี้ด
วย เชน การแนะนําบุคคลในที่ประชุม การพูดอภิปราย การแนะนําวิทยากรบุคคลสําคัญเหลานี้ เปนตน
3. การพูดแบบไมเปนทางการ เปนการพูดที่ใชสื่อสารกับผูที่เราสนิทสนมคนเคยกันมากๆ เชน
ุ
การพูดคุยกันของสมาชิกในครอบครัว การพูดกันในกลุมของเพื่อนสนิท หรือพูดกับกลุมคนที่เปนกันเอง
การพูดในลักษณะนี้จะใชกันมากในชีวิตประจําวัน
เรื่องที่ 3 การพูดในโอกาสตางๆ
การพูดระหวางบุคคล
ั
ี
การพูดระหวางบุคคลเปนการพูดที่ไมเปนทางการ ทั้งผูพูดและผูฟงมักไมไดมีการเตรยมตวลวง
หนา ไมมีการกําหนดเวลาและสถานที่ไมมีขอบเขตเนื้อหาแนนอน ซึ่งเปนการพูดที่ใชมากที่สุด ผูเรียน
จะตองฝกฝนและใชไดทันทีเมื่อจําเปนตองใช การพูดระหวางบุคคลพอจะแยกไดดังนี้
ั
การพูดทักทายปราศรย ตามปกติคนไทยเราเปนคนมีน้ําใจชอบชวยเหลือเกื้อกูลผูอื่นอยูเสมอ มี
หนาตายิ้มแยมแจมใส รูจักโอภาปราศรย เมื่อพบใครจะเปนคนที่รูจักกันมากอนหรือคนแปลกหนาก็จะ
ั
ื
ทักทายดวยการยิ้มหรือใชอวัจนภาษา คอกิรยาอาการทักทายกอน ซึ่งเปนเอกลักษณของคนไทยที่ควร
ิ
รักษาไวเพราะเปนที่ประทับใจของผูพบเห็นทั้งคนไทยดวยกันและชาวตางประเทศ
ิ
การทักทายปราศรัยควรปฏิบัตดังนี้
1. ยิ้มแยมแจมใสความรสึกยินดที่ไดพบกับผูที่เราทักทาย
ู
ี

