Page 117 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 117

babypigU                                         The Byzantine


                 รักงั้นเหรอ?

                   ็
                 เปนไปไมได้!
                        ่
                 “เราจะกลับกันตอนไหน”

                 เสียงหวานดังขึ้นท าใหความคิดต่างๆของไจโรหยุดชะงัก รางสูงมองรางเล็ก
                                                            ่
                                                                    ่
                                  ้
                                                                      ้
                                ื่
            ดวยแววตาอึ้งๆ อย่างไม่เชอในสิ่งที่ตนเองคิด ก่อนจะค่อยๆกระแอมไอเบาๆแลวตอบ
             ้
                              ้
                      ้
            เจาตาหวานดวยมาดเขมๆ
              ้
                                    ื
                 “...ไม่เที่ยวชมงานก่อนหรอ”
                                           ู
                                           ้
                            ู
                            ้
                                        ็
                 “ไม่ดีกว่า เรารสึกใจไม่ดียังไงกไม่ร”
                          ู
                          ้
                 วาเลนเซียรสึกใจไม่ดีเหมือนมีอะไรบางอย่างก าลังจะเกิดขึ้น เขาเองกไม่รว่า
                                                                       ้
                                                                    ็
                                                                       ู
                              ้
                              ู
                                            ื่
                                  ้
            มันคืออะไรเพียงแต่เขารสึกไดว่ามันไม่ใช่เรองดีเท่าไหรนักกับลางสังหรณแปลก
                                                                  ์
                                                    ่
            ประหลาดที่เกิดขึ้นกับตัวเขา
                   ้
                            ็
                 “ถาอย่างนั้นกกลับกันเถอะ”
                 “อื้อ”

                                                ์
                                                                  ้
                        ่
                     ื
                 ในพ้นที่ปาอีกฟากฝงของเมืองไบแซนไทน เวลานี้เจโรมก าลังนั่งหนากองไฟท ี่
                                ั่
                      ้
                                                              ็
                                                            ี
            จุดขึ้นเพื่อใหความสว่างแก่ค่ายที่พวกเขาจัดตั้งขึ้นชั่วคราว –วันน้เปนวันไหวจันทราที่
                                                                    ้
            ส าคัญส าหรบชาวเรา ในทุกๆปเขาจะตองเขาไปรวมงานกับครอบครวของตนเอง
                                                ่
                                             ้
                                         ้
                                                              ั
                                   ี
                     ั
                                                               ้
                                                        ้
                                                          ่
                                                             ิ
                                                              ี
                                                      ิ
                   ็
                                               ์
            เพราะเปนทายาทโดยชอบธรรมแห่งไบแซนไทน จึงมีสิทธ์เขารวมพธดวยเช่นเดียวกัน
            กับท่านพ่อท่านแม่
                            ้
                                                                   ้
                 แต่ปนี้เขาคงตองพลาดมันไปเพราะสัญชาตญาณบางอย่างมันสั่งใหเขาอยูต่อ
                                                                        ่
                     ี
                                  ู
                                    ้
                                  ้
                   ้
            โดยที่แมเขาจะสืบหาจนล่วงรไดแลวว่าผูใดเปนตนเหตุของการหายตัวไปของ
                                                ้
                                              ็
                                      ้
                                          ้
                                          117
   112   113   114   115   116   117   118   119   120   121   122