Page 160 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 160

The byzantine                                                   babypigU


                ตึ่ง!

                    ้
                ไมเทาของท่านผูเฒ่ากระทุงลงบนพ้นจนเกดเสียงดัง เรยกสติของเจโรมที่มอง
                            ้
                                                        ี
                                                ิ
                  ้
                                    ้
                                           ื
                   ้
                                  ู
                                                       ี
           ไปรอบๆบานหลังนี้ ดวยความรสึกเย็นยะเยือกจนขนลุกเกรยว
                                  ้
                           ้
                       ้
                      ้
                “อย่าไดจองมองอะไรที่มิสมควร มันมิดี”
                “ขออภัย”
                “หากใหขาเดา ท่านชายคงมาเพราะเรองพิธประลอง”
                      ้
                       ้
                                            ื่
                                                 ี
                ตาเฒ่ายิ้มก่อนทจะจองมองท่านชายนอย ผูเปนฝาแฝดคนนอง ที่มีโชคชะตา
                                                ้
                             ี่
                                ้
                                                            ้
                                             ้
                                                  ็
                                    ้
           ผูกตองกับบุคคลส าคัญที่จะท าใหความแคนเคืองทั้งหมดของอีกฝาย หมดสิ้นต่อ
                                          ้
                                                           ่
              ้
                                                   ั
                         ์
                                          ้
           ตระกูลไบแซนไทนที่ท่านชายเจมิไนจ่าฝูงผูครองเมืองปจจุบันรอคอยมันมาโดย
           ตลอด
                                                                  ิ
                                              ้
                                        ้
                                     ้
                   ิ
                                                              ี
                                                         ้
                “จรงดังท่านว่า ท่านพ่อของขาตองการใหจัดพิธขึ้น จึงตองมาเรยนเชญท่าน
                                                   ี
                ้
                   ี
                          ์
           ช่วยใหพิธนี้สมบูรณ”
                “หึ!”
                                                                     ั
                เจโรมขมวดคิ้วเมื่อเห็นท่าทางของผูเฒ่านั้นดูผิดปกติ แทนที่เขาจะตอบรบค า
                                          ้
                                 ้
             ิ
           เชญของเจโรม กลับหัวเราะใหเขาเสียอย่างนั้น
                               ื่
                           ้
                “ท่านหัวเราะดวยเรองอันใด”
                “มิมีอะไร หากแต่ขาเห็นอนาคตเบื้องหนา”ชายชราหยุดพูดชั่วขณะหนึ่ง เขา
                                              ้
                              ้
                                                      ิ
                                  ้
                           ้
           หยัดยิ้มขึ้นมุมปากแลวมองหนาของแฝดผูนอง ที่เปนคนจตใจดีและอ่อนโยนต่อทุก
                                          ้
                                           ้
                                                 ็
           สิ่ง แต่กเพราะเหตุผลนั้นแหละที่ท่านชายเจโรมควรจะ.. “ทาประลองเองเสียสิ”
                 ็
                                                      ้
                “หา!..ท่านเอ่ยว่าอย่างไร”
                                         160
   155   156   157   158   159   160   161   162   163   164   165