Page 155 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 155
babypigU The Byzantine
ั
็
“มันกแค่ความฝน ฉันไม่ตายง่ายๆหรอก”
“ไม่เอา นายตองอยูที่นี่หามออกไปไหนทั้งสิ้น”
้
่
้
่
้
ี
็
สิ้นเสียงหวานมือนอยๆกฉุดดึงรางของไจโรลงมาทาบทับตนเอง รมฝปากบาง
ิ
ิ่
กดจูบปากหยักเบาๆ ก่อนจะค่อยๆขบเมมดูดดุนจนกระทั่งไจโรเรมตอบสนองกลับ
้
็
่
้
ดวยการเปนฝายคุมเกมนี้ไวเสียเอง
้
เรยวลิ้นรอนของพวกเขาทั้งคูเกยวตวัดแลกเปลี่ยนความหวานใหแก่กันและ
ี่
้
้
่
ี
้
้
้
ี
กัน แขนเรยวยกขึ้นกอดรอบคอหนามือบางพลันขยุมเสนผมดกด าไวในยามที่ปลาย
้
้
ลิ้นรอนสัมผัสเขากับใบหูของเขา
้
่
ี
่
ฝามือบางไลลงไปบนแผงอกแข็งแกรงลากไลไปมาจนอีกฝายขนลุกเกรยว
้
่
ั่
้
้
ดวยความวาบหวาม วาเลนเซียปลุกปนความรอนแรงของไจโรจนมันไฟมันลุกลาม
่
แผดเผารางของเราทั้งสองคน
้
วาเลนเซียผลักรางหนาใหนอนลงบนเตียงแลวเปนฝายครอมทับอีกฝายเอาไว ้
้
็
่
่
่
่
์
่
้
เสียเอง ไจโรหอบหายใจถๆ จองมองรางบางที่ก าลังปลดเปลื้องอาภรณต่อหนาต่อตา
้
ี่
ของเขา
ี
้
้
“อย่าเล่นแบบน้สิ”ไจโรแลบลิ้นเลียรมฝปากที่แหงผากดวงตาคมยังคงจับจอง
ี
ิ
ิ
ที่เรอนบอบบางไรสิ่งใดปกปด เรอนรางของวาเลนเซียยังคงงดงามเหมือนศิลปะชั้นดี
ื
่
้
ื
้
็
็
เช่นเคย และไจโรเองกไม่ไดเปนคนที่มีความอดทนมากมายขนาดนั้น
้
นัยนตาสีฟ้าน ้าทะเลฉาน ้าและรอยยิ้มเช้อชวนของเจาตัวท าใหส่วนกลาง
์
่
้
ื
ล าตัวของไจโรกาลังผงาดแข็งขื่นขึ้นจนรสึกปวดหนึบ
ู
้
“อยูกับเรานะ”
่
155
