Page 163 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 163
babypigU The Byzantine
้
้
้
้
ใหกับวาเลนเซีย และทิ้งตัวนอนลงขางกายหวานกระชับออมกอดใหแน่นขึ้น
จนกระทั่งรางบางหลับสนิทไปดวยความอ่อนเพลีย
้
่
ไจโรค่อยๆคลายวงแขนออกจากวาเลนเซีย เจาของดวงตาหวานแหววของเขา
้
ิ
้
ี
กานน้วเรยวเกลี่ยปอยผมสีบลอนดทองสวยออกจากใบหนางดงาม ยามเจาตาหวาน
้
้
์
ี
หลับใหล กไม่ต่างอะไรจากเด็กนอยททแสนบรสุทธ์ เขาวางฝามือลงบนหนา
็
ิ
ิ
้
่
ี
่
่
้
้
้
้
ู
ทองแบนราบ พลังบางอย่างท าใหเขารบรถึงสิ่งที่อยูภายใน
ั
่
้
้
ู
เจาตัวเล็กก าลังสั่นไหวและเกรงกลัวต่อเขา นั่นเปนสิ่งที่ไจโรก าลังรสึก
็
้
“พ่อขอโทษนะลูก อย่ากลัวพ่อเลย ใหอภัยพ่อของเจาเถอะ”
้
็
้
และรอยยิ้มของไจโรกคลี่ออกมา เขาผ่อนลมหายใจออกดวยความโล่ง ลูก
้
ั
้
นอยที่กาลังหลับใหลอยูในทองของวาเลนเซียส่งความรสึกบางอย่างใหเขาไดรบร ้ ู
ู
้
่
้
้
่
้
้
และอีกไม่นานทองแบนๆนี่ ก็คงจะปองอวนกลมน่าฟดใหจมเขี้ยว
้
ั
์
นัยนตาคมดุปรายตามองออกไปยังหนาต่างดานนอก เขาเห็นทั้งแสงสีและธง
้
้
สัญลักษณต่างๆลอยขึ้นอยูบนทองฟ้า ไจโรลุกขึ้นจากเตียงนอนแลวเดินไปใกลชดติด
่
้
์
้
้
ิ
ี
้
้
่
้
้
ขอบหนาต่าง ผูคนที่อยูดานนอกกาลังเดินแห่ขบวนพิธกันไปที่ลานดินกวางทายเมือง
้
ไจโรหันไปมองวาเลนเซียที่กาลังนอนหลับใหลอยู เจาตาหวานขอใหเขาอยู ่
่
้
้
้
้
้
็
ดวย แต่ไจโรท าไม่ได หนาที่น้มันเปนสิ่งส าคัญของเขาที่จะปกป้องตระกูลของตัวเอง
ี
็
้
ี
“ฉันขอโทษนะ...แลวจะรบกลับมาใหเรวที่สุด”
้
ขายาวเรงกาวเทาออกไปใหเรวที่สุด เขาจะตองท าหนาที่ของตัวเอง มันเปนสิ่ง
็
่
้
็
้
้
้
้
ที่สมควรท าและเปนเครองยืนยันว่าเขาสามารถเปนจ่าฝูงที่ดีได ้
็
ื่
็
163
