Page 44 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 44
The byzantine babypigU
้
้
็
้
ขนาดนี้–แลวท าไมนายนั่นถึงเดินตามเขามาล่ะ กบอกแลวแทๆว่าจะไม่ไปไหนดวย
้
ทั้งสิ้น
กึก!
“อะ”
๊
เทาเล็กสะดุดกอนหินทขวางทางเดินจนเกอบจะลมลงไป แต่ทว่าเจโรมวิ่งเขา
ื
้
้
้
ี่
้
้
้
้
มาประคองรางหอมไดทัน วาเลนเซียจึงไม่ลมลงไดแผลอย่างที่คาดเดาไว ้
่
้
่
ิ
ื
้
ู
“เดินดูทางหน่อยสิ เชดอยูนั้นล่ะหนา ไม่เมื่อยคอหรอไง รหรอกว่าเก่ง”
้
ิ
์
้
เสียงทุมเอ่ยออกมาอย่างตองการดุเจาตัวหอมอย่างไม่จรงจังนัก นัยนตาสีเทา
้
้
้
้
็
หม่นของเขาเปนประกายดวยรอยยิ้ม สายใยอันลึกล ้าที่ไม่อาจมองเห็นไดดวย
้
่
้
สายตาแต่เจโรมกลับสัมผัสถึงมันได เขาประคองรางเล็กของวาเลนเซียใหยืนหันหนา
้
้
้
้
เขาหาตน ก่อนจะยื่นมือไปรวบขอมือเล็ก แลวจูงเดินไปขางหนา–เขาคิดว่าเจาตัว
้
้
้
หอมนี่คงอยากไปอาบน ้าที่น ้าตก เสียงของธารน ้าไหลมันดังอยู่ในโสตประสาทเขา
้
ตั้งแต่พบกับวาเลนเซียที่ยืนประจันหนากับไลแคนตนนั้น
้
“ยุงอะไรดวย”
่
“ไม่ไดอยากยุงดวยหรอกนะ แต่ท่าทางหยิ่งๆของเธอมันท าใหฉันอดใจไม่ไหว”
้
่
้
้
้
“ปล่อยแขนเรา นายไม่มีสิทธ์มาแตะตองตัวเรา”
ิ
วาเลนเซียท าหนามุยพลางสะบัดหนาหนี บนใบหนาหวานปรากฏความ
่
้
้
้
้
้
ยุ่งยากใจ–หนาดื้อๆของวาเลยเซียท าใหเจโรมอดที่จะเอ็นดูเจาตัวหอมไม่ได แววตา
้
้
็
่
้
ของเขาเต็มไปดวยความขบขัน วาเลนเซียกเปนเหมือนลูกหมาปาที่เขาเคยเล่นดวย
้
็
้
้
้
นั่นแหละ อายุไม่ไดท าใหนิสัยโตดวยเลยสักนิด
้
เจาของดวงตาสีฟ้าสดใสจองรางหนาที่ท าท่าเหมือนกาลังจะยิ้ม วาเลนเซียท า
้
่
่
ปากขมุบขมิบบ่นเจโรมอยูในใจ แลวปล่อยใหคนตัวใหญกว่าจูงแขนไปทั้งอย่างนั้น
่
้
้
ซ่า ซ่า ซ่า
44
