Page 248 - ព្រះគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីថ្មី
P. 248
លកា 15:30 242
ូ
តែ
ំ
ញា
៉ា
ួ
ើ
ុ
ុ
់
ំ
ួ
អឡយ បថន អោកឪពក មនថដល ឲ្យ កនពថព មយ ដល ខ អដើម្បីឲ្យ ខ េបេរ ជាមយ
ញា
ិ
ូ
ុ
ុ
30
ុ
ញា
ពួក មិតេក្ របស់ខ អសារះ ។ រីឯ អៅអពល កន មក អនរះ របសអោកឪពក ថដល
្
់
ិ
ូ
ំ
តែ
់
ុ
ហា
តែី
ុ
ុ
ី
ុ
ួ
តែិ
សបងិន ្ទព្យសម្បត របសអោកឪពក ជាមយ ្សអពសយា បាន មកវ ិ ញ អោកឪពក
់
៉ា
លា
់
ថបរជា សមប កនអគ្ ថដល បបន ស្មប វា អៅវ ិ ញ ! ’ ។
ំ
ូ
់
31
ុ
ិ
ុ
ឹ
“ ឪពក ក នយយ នង គ្ត ថា ‘ កន អេយ ! កនឯង អៅ ជាមយ ឪពក ជានច
ួ
៏
ិ
ើ
ូ
្ច
:
ូ
់
32
ូ
៏
ើ
ើ
់
់
វែ
ី
់
អេយ េៗ ទាំងេស ថដល ជា របសឪពក ក ជា របសកន ថដរ ។ ឥឡវ អយង ្តរូវថត
ុ
ូ
លា
ិ
ើ
់
់
ុ
់
ិ
៉ា
្
់
តែ
្អ
េបេរ នង េរសបបាយ ដ្បត បន្បរុស របសឯង មកអនរះ បាន សាប បថន រសអឡង
ូ
វ ិ ញ; វា បាន បាត់ បថន ្តរូវបាន រកអ�ើញ វ ិ ញ អេើយ ’ ”៕
៉ា
ុ
តែ
់
ី
ំ
នា
្
ោក្យឧបមាអ្អក្គប្គងមិនគសារះ្្ង់
្ទ
ឹ
ូ
៊
្ពរះអយសវ មនបនល នង ពក សស្ស អទៀត ថា ៖ “ អសដី មក មន េក
ិ
្ឋ
្
ួ
់
្
ូ
ហា
់
16 ្គប្គង េ្ក្គប្គងអនារះ ្តរូវអគ ប្ង ថា គ្ត់ ចាយបងិន ធនធាន
ឹ
់
2
របស អៅហាយគ្ត ។ អសដី ក អៅ េក្គប្គងអនារះ មក នយយថា: ‘អរឿង
៏
្
ិ
់
វែ
់
្ឋ
់
ូ
ំ
៍
ី
្
ី
ំ
់
ញា
អនរះ ថដល ខំ បាន ឮ េព េក ជា េ ? ចរ អរៀបច របាយការណ េព ការ្គប្គង របស ់
ំ
ី
វែ
ុ
់
េ្ក មក ពីអ្ពារះ េ្ក មិន អាច អធវែើជាេ្ក្គប្គង បនតែ អទៀត បាន អទ ’ ។
3
់
់
់
វែ
:
្
តែ
“ េក្គប្គង អនារះ ក នយយ កងចត ថា ‘ អៅហាយ របសេញ ចង ដក
ិ
្
៏
ិ
ុ
ួ
ើ
ើ
្
ុ
ី
យក មខគ្រជាេក្គប្គង អចញ ព េញ អេយ អត េញ គរ អធ ដចអមច ? េញ
្
ូ
វែ
ើ
់
4
ើ
ម
ើ
ុ
ំ
ើ
គ្នកមំង អៅ ជីក ដី អឡយ អេយ អៅ សទាន ក ខ្សអគ ថដរ ។ េញ ដឹង អេយ
ម
លា
៏
វែ
្
ូ
់
្
ី
ថា គួរ អធើ ដចអមច អដើម្បឲ្យ អគ បាន ទទួល េញ អៅកង ែ្ទរះ របស អគ កាលណ្
ុ
់
េញ ្តរូវបាន ដកអចញ ពី មខគ្រជាេ្ក្គប្គង ’ ។
ុ
5
់
ំ
់
់
ូ
វែ
្
្
“ បនាបមក គ្ត អៅ កនបណល របស អៅហាយ ខន មក មកមងៗ អេយ
ើ
លា
្ទ
ុ
់
ួ
សួរ េ្ក ទីមួយ ថា ‘ អត េ្ក ជំពាក់ អៅហាយ របស់ខំ បនាន ? ’ ។
ើ
:
ញា
វែ
ម
ុ
៉ា
ុ
6 a
“ េ្កអនារះ អឆលាយថា ‘ អ្បងេលីវ មួយរយ អបាត ’ ។
៉ា
ូ
:
ើ
:
្
គា
ិ
“ េក្គប្គង ក ្បាប េកអនារះ ថា ‘ យក លខតបញ្ក របសេក អៅ េងយ
ិ
់
់
្
់
៏
់
្
ជា
ុ
់
សរអសរ ដាក់ ហាសិប វ ិ ញជា្បញាប អៅ ’ ។
7
ើ
ម
៉ា
ុ
:
“ គ្ត់ សួរ មក់អទៀត ថា ‘ ចរះ េ្ក វ ិ ញ អត េ្ក ជំពាក់ បនាន ថដរ ? ’ ។
្
ុ
a
16:6 អបា៉ាត―ន័យ្តង់គឺ “បាថ”។ 1បាថ=22លី្ត។
