Page 251 - ព្រះគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីថ្មី
P. 251
245 លកា 17:4
ូ
អៅ មិន បាន អឡើយ អេើយ ឆង ពីទីអនារះ មក រក អយើង ក៏ មក មិន បាន ថដរ ” ។
លា
27
្ឋ
ុ
្
:
ើ
“ អសដីអនារះ ក នយយថា ‘ អោក ឪពក អេយ អបដអចរះ សម អោក
ូ
ើ
ិ
៏
ូ
28
់
ញា
ចាត ឡាសារ ឲ្យអៅ ឯ ែរះ ឪពក របសខ ែង ដ្បិត ខ មន បងបន ្បាំ នាក ។
់
ញា
ំ
ំ
ុ
់
្អ
្ទ
ុ
ូ
ុ
a
់
់
៉ា
ុ
ុ
៉ា
សម ឲ្យ គ្ត ដាស់អតឿនយងមងមត ដល់ ពួកអគ ែង អដើម្បីកំឲ្យ ពកអគ បាន
ួ
ូ
ឺ
មក កថនលាង ទារុណកមម អនរះ ថដរ ’ ។
29
តែ
៉ា
:
ិ
័
៉ា
“ បថន េ្បាហាំ នយយថា ‘ បងបនរបសេក មន មអស និង បណ្
្
់
ូ
ុ
្អ
្
ូ
ុ
់
្
ូ
ពយាការី អេើយ ចរឲ្យ ពួកអគ សាបរាម អោកទាំងអនារះ ចរះ ’ ។
30
“ អសដីអនារះ ក នយយថា ‘ អទ អោក ឪពក េ្បាហាំ អេយ ! អបសន
៏
ើ
ិ
ើ
:
័
ិ
ុ
្ឋ
ំ
ិ
លា
ួ
់
ួ
ុ
ួ
ុ
មន េកណ្ មក ពចអណ្ម មនស្សសាប អៅ ជប ពកអគ ពកអគ មខជា ថកថ្បចត តែ
្
្
់
ី
មិនខ្ន ’ ។
31
៉ា
់
:
“ បថន េ្បាហាំ តប នឹង គ្ត ថា ‘ អបសិន ពួកអគ មិន សាបរាម មអស និង
័
ូ
់
តែ
៉ា
្
ើ
ុ
់
្
្
ំ
ុ
បណ្ ពយាការី អនារះ អទ អទារះបជា មន េកណ្ បាន រសអឡើងវ ិ ញ ពីចអណ្ម មនស្ស
ី
សាប ក៏អដាយ ក៏ អៅថត បញរះបញល ពួកអគ មិន បាន ថដរ ’ ” ៕
្ច
់
្ច
លា
ូ
ុ
់
ោក្យដា្តគ្ឿនរប្ត្្រះគយ្តវ ូ ៊
់
ូ
្ទ
ឹ
គា
្ពរះអយសវ មនបនល នង ពក សស្ស របស់ ្ពរះេង ថា ៖ “ អសចក ្ ី
ិ
៊
ួ
ូ
b
ុ
់
់
ួ
17 បណ្ល ឲ្យជំពបដល ្បាកដជា ្តរូវ មក បថន អវទនា ដល េកណ្
្
្
តែ
៉ា
2
់
់
ថដល អសចកបណ្លឲ្យជំពបដួល មក រាមរយៈ គ្ត ។ ជាការ្បអសើរជាង
្
្
ី
c
ិ
់
លា
៏
ំ
ឹ
់
ើ
ស្មប េកអនារះ ្បសនអប ព្យរ តបាលកនដធ នង ក របស គ្ត អេយ ទមក ់
់
្
ើ
់
ិ
ួ
•
្
វែ
់
ុ
្
ូ
្
់
អៅកង សម្ទ ជាជាង ឲ្យ គ្ត បាន អធើឲ្យ មក កង េកតច ទាំងអនរះ ជំពបដួល។
្
់
ុ
ុ
3 d
្
ូ
្អ
ើ
លា
ូ
ិ
្
ចរ ្បយត ខន ! ្បសនអប បងបន របសេក ្ប្ពតបាប ចរ ស្បអៅ គ្ត;
ី
្
់
់
័
តែ
ឹ
ួ
ូ
4
ិ
់
ិ
្បសនអប គ្ត ថកថ្បចត ចរ អលកថលងអទាស ឲ្យ គ្ត អៅ ។ ្បសនអប គ្ត ់
តែ
ូ
់
ើ
ើ
ិ
ើ
់
្
់
្ប្ពតតែបាប ទាស់នឹង េក ្បាំពីរដង កង មួយ នថងា អេើយ គ្ត ្តឡបមក រក េក
្
្
ឹ
ុ
a
៉ា
16:28 ដាស់អតឿនយងមឺងមត់―ឬ “អធវែ បនាល់យងមឺងមត់”។
ុ
ុ
៉ា
ើ
្ទ
៉ា
៉ា
់
ិ
ួ
ី
រូ
្
់
b 17:1 អសចកបណ្លឲ្យ ជំពបដល ្បាកដជា្តវ មក―ន័យ្តង់គ “មនអាចអៅរួចអទ ថដលអសចកបណ្លឲ្យ ជំពប ដួល
្
ឺ
្
្
ី
មិនមក”។
c
17:2 តបាល់កិនដ៏ធ―ន័យ្តង់គឺ “តបាល់ថស្មបកិន”។ ឯកសារ បរណខលារះ ថា “តបាល់កិនរបស់ោ”។
់
ុ
ម
ំ
d
17:3 ឯកសារបរណខលារះបថនថាម “ ទាស់នឹងេ្ក”។
ុ
