Page 355 - ព្រះគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីថ្មី
P. 355
349 យ៉ាហាន 18:24
ូ
16
ូ
៊
់
់
ួ
ូ
រុ
ដំណ្ក របស មហាបជាចារ្យ ជាមយ ្ពរះអយសវ រីឯ អព្តស ឈរ អៅ ខ្ងអ្រៅ
្
់
វែ
ិ
្
ូ
ិ
ទារ ។ ដអចរះ សស្ស មកអទៀត ថដល មហាបជាចារ្យ សាល អនារះ ក អចញមក នយយ
៏
គា
់
ូ
នឹង េ្កយមទារ អេើយ នាំ អព្តរុស ចលអៅ ។
ូ
វែ
17
្
៏
ិ
ី
ឹ
វែ
ើ
អពលអនារះ បាវបអ្ម្ស ថដល ជា េកយមទារ ក នយយ នង អព្តរុស ថា ៖
្
“ េ្កឯង ក៏ មិនថមន ជា មក់ ក្ង ពួក សិស្ស របស់ េ្កអនារះ ថដរ ថមនអទ ? ” ។
ុ
18
រុ
ក
់
ិ
ំ
ញា
អព្តស ថា ៖ “ ខ មនថមនអទ ! ” ។ អៅអពល បគ្ត អេងធ្យង អេយ ពក
ើ
ួ
ើ
លា
ុ
ូ
ួ
៏
រួ
លា
បាវបអ្ម នង ពក ត្មត បាន ឈរ អាំងអេង អដាយសារថត រគ្ រីឯ អព្តស ក ឈរ
រុ
ើ
ើ
ិ
អាំងអេលាើង ជាមួយ ពួកអគ ថដរ ។
ូ
្្រះគយ្តវគៅម្អានណ្្ត
ុ
៊
់
19
៊
ំ
ំ
អពលអនារះ មហាបជាចារ្យ សួរ ្ពរះអយសវ េពី ពួក សិស្ស និង េពី អសចក្ី
ូ
ូ
បអ្ងៀន របស់ ្ពរះេងគា ។
20
់
ុ
្ពរះអយសវ ្ទង តប នឹង អោក ថា ៖ “ ខំ បាន នយយ នឹង មនស្សអោក អដាយ
ិ
ញា
៊
ូ
ុ
•
ុ
អបកចេ អេើយ ។ ខំ ថតងថត បអ្ងៀន អៅកង សាោ្បជំ និង កង ្ពរះ វ ិ ហារ
ើ
្
ញា
ំ
្
ុ
ុ
ុ
់
ជា កថនងថដល ជនជាតិយដា ទាំងេស ្បជំគ្ អេើយ គ្នេ ថដល ខំ នយយ អដាយ
ម
វែ
ី
លា
្
ិ
ញា
ូ
ុ
ុ
21
សមត អឡើយ ។ អេតេបានជា អោក សរ ខំ ដអច្រះ ? ចរ សរ ពួក េក ថដល បាន
ញា
ូ
ួ
ួ
វែ
ុ
ងា
់
្
ូ
ី
ុ
ិ
ី
្
់
សាប េវែថដល ខំ នយយ នឹង ពួកអគ អៅ ។ អមើល៍! េ្កទាំងអនារះ ដឹង េវែៗថដល ខំ ញា ុ
ញា
ី
ុ
និយយ អេើយ ” ។
22
្
់
អៅអពល ្ពរះអយសវ មនបនល អសចកទាំងអនរះ ត្មរួត មក ថដល ឈរ អៅ
ី
៊
ូ
្
្ទ
ូ
៏
ើ
ំ
លា
គា
ថក្បរ ក ទរះកអែៀង ្ពរះេង ទាំង នយយថា ៖ “ អត េកឯង អឆយ នង មហាបជាចារ្យ
ើ
ិ
្
ូ
ឹ
លា
យងអនរះ ឬ ? ” ។
៉ា
23
់
ិ
ញា
ូ
ើ
ិ
៊
ឹ
្ពរះអយសវ ្ទង តប នឹង េកអនារះ ថា ៖ “ ្បសនអប ខំ បាន នយយ មិន ្តម
្
ុ
ូ
ើ
្ទ
ំ
ញា
ឹ
ិ
ី
់
រូ
តែ
ឹ
៉ា
្តវ ចរ អធើបនាល េព ពាក្យ មិន្តម្តវ អនារះ មក បថន ្បសនអប ខំ នយយ ្តម
វែ
ុ
រូ
ិ
ុ
្តរូវ វ ិ ញ អម្ចក៏ វាយ ខំ ? ”។
ញា
ុ
24
់
បនាបមក អានណ្ស បាន បញន ្ពរះេង ទាំង ជាបចណង អៅ នកផាស ជា
្ទ
គា
់
់
ំ
ជា
ូ
ូ
មហាបជាចារ្យ ។
