Page 446 - ព្រះគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីថ្មី
P. 446

កិច្ ចាការ 22:28                                    440

                 ុ
         សញ្តិរ៉ាូមំង ឬ ? ” ។
            ជា
            បល អឆលាយថា ៖ “ បាទ ខំ មន ” ។
                             ញា
             ៉ា
             ូ
                 ើ
                             ុ
            28
                   ជា
                                              ជា
              អមបញ្ការ នយយថា ៖  “ ខំ បាន ទិញ សញ្ត អនរះ អដាយ ចំនួន្បាក  ់
                                                ិ
                        ិ
                                    ញា
                                    ុ
         ជាអ្ចើន”។
             ៉ា
             ូ
            បល និយយថា ៖ “ ខំ មន សញ្តិ អនរះ រាំងពីកំអណត មកអម៉ាលារះ ” ។
                                               ើ
                                  ជា
                           ញា
                           ុ
            29
                                                       លា
                         ្
                                        ួ
                       ួ
                                            លា
              អពលអនារះ ពក េក ថដល ប្មរុងនង សរចអមើយ គ្ត ក ដកខនអចញ ភាម។
                                    ឹ
                                                 ់
                                                   ៏
                                                             លា
                                                      ួ
                   ៏
                    ័
                                                 ុ
                                                ូ
                                             ជា
                                    ូ
         អមបញ្ការ ក េយខ្ច អដាយ ដឹង ថា បល មន សញ្តិរ៉ាមំង និង ដឹង ថា ខន បាន
                                    ៉ា
                                                            លា
                       លា
              ជា
                                                            ួ
            ់
         ចាបចង គ្ត់ ។
                   រុ
          ូ
         បលគៅមុ្្កម្បឹកសោ
          ៉ា
            30
                                                        ូ
              អៅ នថបនាប អដាយ អមបញ្ការ ចង ដឹង យងចបាសោស នវ មលអេត  ុ
                                       ់
                                                          ូ
                     ្ទ
                                             ៉ា
                       ់
                  ងា
                                                   ់
                                                       ់
                                 ជា
                                                           a
              ូ
              ៉ា
                                                  ៏
                             ូ
         ថដល បល ្តវ ពួក ជនជាតិយដា អចាទ្បកាន ដអច្រះ អោក ក ្សាយ បល  អេើយ
                                        ់
                                                         ូ
                                          ូ
                                                         ៉ា
                  រូ

                  •               •                        b
         បញ្ ឲ្យ ពក   នាយកបជាចារ្យ នង   ្ករុម្បកសា ទាំងមល មកជបជំគ្   រួច នាំ
                ួ
                          ូ
            ជា
                                                          ្
                                                ូ
                                         ឹ
                                 ិ
                                                         ុ
                                                      ួ
         បល មក ឲ្យឈរ អៅមខ ពួកអគ ។
          ូ
          ៉ា
                        ុ
                   ូ
                  បល សមលាងអមើល អៅ ្ករុម្បកសា អេើយ នយយថា ៖ “ បងប្អន អេយ
                        ឹ
                   ៉ា
                                                              ើ
                                     ឹ
                                              ិ
                                                           ូ
                                  ញា
         23 រេតមកដល នថងា អនរះ ខំ បាន រសអៅ អដាយ សតិសម្បជញញាៈ ្តម្តវ
                                                            ឹ
                                        ់
                    ូ
                            ់
                                                                រូ
                                  ុ
                             2
                                                             ជា
         ទាំង្សរុង អៅចំអពារះ ្ពរះ ” ។   អពលអនារះ មហាបជាចារ្យ អាណ្នាស  បញ្ ពួក
                                           ូ
                                          3
                          ៉ា
                          ូ
                                        ់
                                                 ិ
          ្
         េក ថដល ឈរអៅថក្បរ បល ឲ្យ ទរះ មត គ្ត ។   បល ក នយយ នឹង អោក ថា៖
                                            ៉ា
                                            ូ
                                                ៏
                                    ់
           ំ
                                                            ្
                                           ្
                                                            ី
                                                             ំ
                                                             ញា
                       ំ
         “កថពង ថដល ោបកអបារស អេយ ្ពរះ នង វាយ េក វ ិ ញ ! េក េងយ កាតក ខ រាម
                                                     គា
                                                           ់
                                     ឹ
                              ើ
                                                  ្
                                                     ុ
                                                             ុ
         ្កឹត្យវ ិ ន័យ បថន ថបរជា បញ្ ឲ្យ ទរះ ខំ ខសនឹង្កឹត្យវ ិ ន័យ ដអច្រះ ឬ?”។
                                  ញា
                                                  ូ
                   ុ
                     តែ
                   ៉ា
                                    ុ
                            ជា
                                  ុ
            4
                                               ្
                                                  ៊
                 ្
              ួ
              ពក េក ថដល ឈរអៅទអនារះ នយយថា ៖ “ អត េក ហាន អជរ្បមថ មហា
                                              ើ
                             ី
                                  ិ
         បជាចារ្យ របស់ ្ពរះ ឬ ? ” ។
          ូ
            5
              ៉ា
              ូ
                             ្អ
              បល ក តបថា ៖ “ បងបន អេយ ខ មន បាន ដឹង ថា អោក ជា មហាបជាចារ្យ
                                    ញា
                                    ំ
                                ើ
                 ៏
                                                           ូ
                                      ិ
                             ូ
                                    ុ
                                  ុ
                                           នា
                     ើ
                                             ិ
                                                             ំ
                                                  ិ
         អទ ។ ពតថមនអេយ មន សរអសរ ទកមក ថា  ‘ អក មន ្្រូវ នយយ អា្កក ច្គោរះ
                                                            ់
                                       :
              ិ
         a
           22:30 ដអច្រះអោក ក៏ ្សាយ បល―ឯកសារបរណខលារះថា “ដអច្រះអោក ក៏ ្សាយ ចំណងបល”។
                                                 ៉ា
                                                 ូ
                              ុ
              ូ
                       ូ
                       ៉ា
                                     ូ
         b
                                                             ូ
                                   ូ
                                         ុ
                                          ្
                                                       ជា
           22:30 បញ្ ឲ្យ ពួក នាយកបជាចារ្យ និង្ករុម្បកសា ទាំងមល មក ជួបជំ គ្―ឯកសារបរណខលារះថា “បញ្ ពួក នាយកបជាចារ្យ
                               ឹ
               ជា
                       ូ
                                                ុ

             និង្ករុម្បកសា ទាំងមលឲ្យ មក”។
                  ឹ
                       ូ
   441   442   443   444   445   446   447   448   449   450   451