Page 31 - เล่ม 6 การอ่านจับใจความสำคัญจากเรื่องสั้น
P. 31
25
“ถ้าคุณดลไม่รีบไปไหน ผมมีเรื่องรบกวนหน่อยได้ไหมครับ?”
เมื่อเห็นหญิงสาวขมวดคิ้ว ยศกรจึงบอกจุดประสงค์ของเขาที่มาเยี่ยมเยือนร้านของเธอ
ในวันนี้ทันที
ิ่
“ผมเพงกลับจากไซต์งานที่ชลบุรีครับ มาถึงบางนาก็ปาเข้าไปเกือบทุ่มแล้ว ผมแวะหาซื้อ
ดอกกุหลาบที่ร้านขายดอกไม้ละแวกนั้น กะว่าจะเอาไปให้แฟน แต่ร้านไหน ๆ ก็ขายหมดเกลี้ยง
ไม่มีเหลือให้ผมสักดอก ครั้นจะให้ผมขับรถไปซื้อถึงปากคลองตลาดก็คงไม่ไหว วันนี้ผมเหนื่อยมาก
เลยครับคุณดล คุมงานกลางแดดตลอดทั้งวัน จริง ๆ แล้วผมมีนัดดินเนอร์กับแฟนด้วยนะครับเนี่ย
แต่งานก็มีปัญหาจนท าให้ยืดเยื้อมาถึงเย็น พอผมโทร.บอกเธอว่ากลับมาไม่ทัน เธองอนผมใหญ่เลย
ถ้าวันนี้ผมไม่มีอะไรติดไม้ติดมือไปให้เธอ ผมต้องแย่แน่ ๆ ผมเลยคิดถึงเค้กร้านคุณดลขึ้นมา
คุณดลพอจะแต่งหน้าเค้กเป็นรูปดอกกุหลาบสีแดงให้ผมได้ไหมครับ?”
“ได้สิคะคุณยศ แต่มันต้องใช้เวลาไม่ต่ ากว่าหนึ่งชั่วโมงนะคะ คุณยศจะรอไหวมั้ย?”
ชายหนุ่มยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดูเวลา ก่อนตอบเธอว่า
“สบายมากครับ ตอนนี้ก็…อกสิบนาทีสองทุ่ม เผื่อเวลาไปเลยชั่วโมงครึ่ง ยังไงผมถึงบ้านแฟน
ี
คงไม่เกินสี่ทุ่ม จัดการได้เลยครับ เค้กรสอะไรก็ได้นะครับ เพียงแต่ขอหน้าเป็นดอกกุหลาบสีแดงก็พอ”
“ได้ค่ะ คุณยศนั่งอ่านหนังสือรอสักครู่นะคะ”
“เดี๋ยวผมนั่งท างานรอก็ได้ครับ” เขาพูดพร้อมชูกระเป๋าโน้ตบุ๊คในมือ
หญิงสาวส่งยิ้มให้เขาอกครั้ง ก่อนหันหลังกลับไปหยิบโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนเคาน์เตอร์
ี
แคชเชียร์เข้าไปยังห้องด้านใน เปิดสวิตช์ไฟริมประตู พร้อมกดโทรศัพท์บอกกับมารดาสั้น ๆ ว่ามีลูกค้า
มาสั่งเค้ก คงกลับดึกสักหน่อย จากนั้นหญิงสาวก็สวมผ้ากันเปื้อน หมวกคลุมผมและถุงมือ
ดลชนกจัดแจงกับไข่ไก่ก่อนเป็นอนดับแรก ด้วยการแยกไข่แดงและไข่ขาวออกจากกัน
ั
น าครีมชีส น้ าตาลทรายกับไข่แดงใส่ภาชนะแล้วตีเข้าด้วยกัน จากนั้นเธอน าแป้งเค้กและกลิ่นวานิลลา
ี
ั
มาผสมกับนมข้นจืด แล้วตีรวมกับไข่ขาวกับน้ าตาลทรายในภาชนะอกอนหนึ่งจนขึ้นฟ แล้วน ามาเท
ู
รวมกับครีมชีสที่ผสมเอาไว้แล้ว ขณะที่ก าลังคนส่วนผสมของแป้งเค้กกับครีมชีสให้เข้ากันอยู่นั้น ยศกร
ก็ส่งเสียงแทรกผ่านความเงียบเข้ามา
“คุณดลทานมื้อเย็นหรือยังครับ?”
ี
“ยังเลยค่ะ ถ้าคุณยศหิว เชิญไปรับประทานก่อนได้นะคะ เพราะกว่าเค้กจะเสร็จก็อกพกใหญ่
ั
เลยค่ะ”
“งั้น…รบกวนคุณดลมาล็อคประตูให้ผมด้วยครับ”
หญิงสาวเช็ดมือ เดินตามหลังเขาออกมาทางหน้าร้านอย่างว่าง่าย
“ถ้าคุณยศมาถึงก็กดกริ่งเรียกแล้วกันนะคะ ดลจะได้มาเปิดประตูให้ ทานให้อร่อยนะคะ”
ยศกรยิ้มรับ ไม่ถึง ๒๐ นาที ชายหนุ่มก็กลับมาพร้อมถุงอาหารในมือ เขากดกริ่งในขณะที่
ดลชนกน าเค้กเข้าเตาอบเสร็จพอดี
