Page 150 - สาราสารกถา พระธรรมพุทธิมงคล เจ้าอาวาสวัดป่าเลไลยก์วรวิหาร จังหวัดสุพรรณบุรี.
P. 150
107
พระธรรมพุทธิมงคล (สอิ้ง สิรินนฺโท ป.ธ.๘)
ี
ี
ไม่รู้ว่าก่ล้านล้าน ลองคิดดูซิ น่สมบัติของพระพุทธเจ้าทั้งนั้น
นั่นแหละทานบารมี และพระองค์ก็ไม่ได้มาใช้มาสอย ไม่ได้มา
�
ี
ขอเรา ทาไมเราไปทาให้พระองค์เล่า? ก็เพราะทานบารมพระองค์
�
�
ั
�
ทามามาก บังคับให้เราทา น่นเกิดจากทานบารมี ทานบารมีให้ผล
ทางทรัพย์สมบัติอย่างนี้ อุตส่าห์สร้างไว้เถอะ
ี
อย่างพวกเราท่เกิดมาในเมืองไทยนี แม้จะยากดีมีจนอย่างไร
้
ก็ไม่อดตาย แสดงว่าทุกคนมีทานบารมีกันมา ถึงไม่มาก แต่ก
็
มีกันมาพอสมควร จึงได้มาเกิดในเมืองไทย ทาให้เราพอม ี
�
โอกาสได้ท�ามาหากิน พอมีกินมีใช้ แล้วก็เหลือกินเหลือใช้ จะ
เหลือมากหรือน้อยก็ตามเถอะ แสดงว่าเรามีทานบารมีแล้ว พอ
เรามีเหลือกินเหลือใช้แล้ว จะต้องคิดให้ ต้องสร้างทานบารมีไว้
ถ้าเรามีเหลือกินเหลือใช้ ไม่คิดให้ แสดงว่าเราไม่คิดสร้าง
่
ี
ี
ทานบารม ทานบารมีเก่าก็จะหมด และเราจะถูกถอด คนทหมด
�
อานาจทานบารมีแล้วจะถูกถอด เราทามาหากิน เหลือกินเหลือใช้
�
มีกินมีใช้ แสดงว่าเขาต้องการให้เราสร้างทานบารมีต่อ คือ
ต้องการให้เราเป็นผู้ให้ ผู้ให้ก็คือผู้สร้างทานบารมีน่นเอง และ
ั
ี
ถ้าเราไม่ให้ ก็ถือว่า ละทิ้งหน้าท่ ถ้าเป็นข้าราชการผิดไหม?
สมมติว่าเขาให้เป็นครู แต่ไม่สอนหนังสือ ผิดไหม? ผิดแล้ว เขา
ไล่ออก เป็นยังไง? ก็ไม่มีเงินเดือนกิน สมมติว่า เราเกิดมาชาติน ี ้
มีกินมีใช้ เหลือกินเหลือใช้ แสดงว่า บารมีเราต้งให้เราเป็นผู้ให้
ั
ต่อไป และถ้าเราไม่ให้ ก็ถือว่าละท้งหน้าท่ ไปอีกชาติหน่ง เรา
ิ
ึ
ี
