Page 153 - สาราสารกถา พระธรรมพุทธิมงคล เจ้าอาวาสวัดป่าเลไลยก์วรวิหาร จังหวัดสุพรรณบุรี.
P. 153
110
สาราสารกถา
ประวัติพระอนุรุทธะบอกไว้ว่า คาว่า ไม่มี ไม่มีใครพูด
�
ี
ให้ท่านได้ยินเลย จะไปออกปากใครมีหมด วันหน่งไปเล่นขลุบ
ึ
หรือไม่ก็เล่นทอยกองกับกษัตริย์พ่ๆ น้องๆ กัน โดยเล่นพนัน
ี
ี
เอาขนม อนุรุทธะแพ้เขาทุกที พอแพ้ก็ส่งคนไปเอาขนมท่วัง
ี
จนขนมหมด เท่ยวสุดท้าย คนใช้ก็ไปบอกว่า เจ้าอนุรุทธะให้
็
่
่
มาเอาขนม แมกบอกว่า ไม่ม อนรทธะแปลกใจวา เกดมาเปน
ิ
ุ
ี
ุ
็
ลูกแม่เกือบ ๒๐ ปีแล้ว ขนมไม่มี แม่ไม่เคยทาให้กินสักที ขนม
�
อ่นกินหมดแล้ว ขนมไม่มี ไม่รู้ว่ารสชาติเป็นยังไง ก็เลยบอกให้
ื
คนใช้ไปเอา คนใช้ก็ไปบอกมารดาเจ้าอนุรุทธะ นางจึงคิดว่า
�
ี
ลูกเราน้ เกิดมาไม่เคยได้ยินคาว่าไม่มีเลย คราวน้จะต้องให้รู้เสีย
ี
ี
ิ
็
ั
บ้างว่า ขนมไม่มมนเป็นอย่างน กเลยหยบถาดทองคาสองใบ
�
้
ี
ถาดเปล่าๆ น่นแหละ มาวางเข้า เอาถาดทองอีกใบหน่งคว�่าไป
ึ
ั
ื
ื
ู
ี
คอต้องการสอนลกให้รู้ว่า ไม่มี คอไม่มีอะไรเลย แต่ลูกไม่เคย
ได้ยิน เพราะอธิษฐานไว้ตั้งแต่ชาติโน้น
ี
ส่วนคนใช้ก็แบกถาดเปล่าๆ ไป ร้อนถึงเทวดาท่เฝ้าเมือง
ั
ื
เห็นเหตุการณ์ ก็วิตกว่า เจ้าเบ้องบนส่งไว้ว่า คาว่า ไม่มี จะให้
�
ี
เจ้าอนุรุทธะได้ยินไม่ได้ ถ้าได้ยิน เทวดาท่เฝ้าเมืองจะต้องหัวแตก
เจ็ดเส่ยงกันหมด เทวดาจึงต้องเนรมิตขนมทิพย์ใส่ถาดเต็มแปร้
ี
่
ิ
่
ู้
ไปเลย คนแบกกไมร แบกไปพอไปถงวงกเปดออก กลนขนมหอม
็
ึ
ิ
็
ไปท่วเมืองอบอวลหมด เจ้าอนุรุทธะเห็นขนมก็ร้องไห้เสียใจว่า
ั
ี
�
ั
ต้งแต่เกิดมาเป็นลูกแม่ ขนมชนิดน้แม่ไม่เคยทาให้กินเลย ก็ไป
