Page 184 - สาราสารกถา พระธรรมพุทธิมงคล เจ้าอาวาสวัดป่าเลไลยก์วรวิหาร จังหวัดสุพรรณบุรี.
P. 184

141
                             พระธรรมพุทธิมงคล (สอิ้ง สิรินนฺโท ป.ธ.๘)




                                ึ
               เราเกิดมาชาติหน่งได้บวชเป็นพระเป็นเณร ได้อยู่วัดโน้นวัดน   ี ้
               เราได้ทาหน้าท่ของเราถกต้อง เราได้ใช้โอกาสในแต่ละวนเพอ
                                                                     ั
                                      ู
                      �
                                                                         ่
                                                                         ื
                             ี
                                      ี
               ปฏิบัติภารกิจในฐานะท่เราเป็นพระเป็นคนเหนือคนได้อย่าง
               เต็มเม็ดเต็มหน่วย แล้วเราก็จะมีความภูมิใจ
                    ขอให้จ�าไว้ เขียนติดไว้เลยหน้าห้อง งานของเรา
                    ๑. สวดมนต์ภาวนา

                    ๒. ศึกษาธรรมวินัย

                    ๓. ร่วมใจกันพัฒนา

                               ี
                      ี
                                                              ั
                                           �
                    น่เป็นงานท่เราจะต้องทาในแต่ละวัน ๒๔ ช่วโมง ไปซอย
                                 ั
                                                                     ื
                                                                     ่
                                                        ้
                                               �
                                                          ั
                                 ่
                                                          ่
                       ่
                             ่
               เอาเลยวาในแตละชวโมง เราจะทาอะไร ใชชวโมงไหนเพอการ
               สวดมนต์ภาวนา ใช้ช่วโมงไหนศึกษาพระธรรมวินัย ใช้ช่วโมง
                                   ั
                                                                     ั
               ไหนในการร่วมใจกันพัฒนา
                    ถ้าเรารู้จักใช้โอกาสให้มันเหมาะ ให้มันเป็นแล้ว ก็ทาการ
                                                                     �
                                              ี
                                              ่
               ต่างๆ ตามท่ผมได้เรียนถวายมาน ก็สามารถจะพูดได้เต็มปากว่า
                          ี
               ชีวิตการบวชของเราไม่เป็นโมฆะ ชีวิตการบวชของเราไม่เป็นหมัน
                    ก็เป็นอันว่าผมได้ใช้เวลา ในการให้ข้อคิด-การเสนอแนะ-
                                                                ั
                                                                   ้
                         �
               การช้นา สาหรับทุกท่าน ในการเปิดประชุมอบรมคร้งน ก็คิดว่า
                    ี
                                                                   ี
                     �
                                                            ุ
               พอเหมาะพอควรแกเวลาแลว จงขอใหการประชมอบรมในวันน             ้ ี
                                         ้
                                  ่
                                                   ้
                                             ึ
                �
                                               ์
                             ี
                                   ุ
               ดาเนินไปด้วยด บรรลวัตถุประสงคท่ตองการทุกประการ ผมขอ
                                                  ้
                                                 ี
               เปิดการประชุมอบรม ณ บัดนี้.
   179   180   181   182   183   184   185   186   187   188   189