Page 199 - สาราสารกถา พระธรรมพุทธิมงคล เจ้าอาวาสวัดป่าเลไลยก์วรวิหาร จังหวัดสุพรรณบุรี.
P. 199
156
สาราสารกถา
ี
�
ี
ถ้าหากว่าเราไม่รู้หลักอันน้ ทาโดยท่ไม่แทรกเมตตา ไม่แทรก
ความรักลงไปในการกระทา มันกระทบความรู้สึกในทางลบของ
�
ี
�
ลูกศิษย์ได้ ท่เรียกว่าทาแบบประชด เช่น อย่างลูกศิษย์ลูกหาปล่อย
�
หน้ากุฏิให้เลอะ เราดูแล้วมันราคาญเหลือเกิน เราก็ไปถูเสียเอง
ี
�
�
แต่เป็นการถูท่ทาให้กระทบกระเทือนจิตใจลูกศิษย์ การทาด้วย
ความรู้สึกน้เรียกว่าไม่ได้ประกอบด้วยเมตตา กายกรรมท่ไม่
ี
ี
ประกอบด้วยเมตตา ก็คือการประชดนั่นเอง...
ต่อไปก็เร่องการแบ่งปันลาภ มีบางรูปเป็นสมภารเจ้าวัดม ี
ื
ลาภผลมากๆ ไม่ได้คิดจะให้ใคร การแบ่งปันลาภน้นต้องปลูก
ั
ี
�
ความคิดว่าเราต้องให้ มีอะไรท่เกินความจาเป็น คิดให้เขาบ้าง
ดงท่เขาถวายสังฆทาน บางแห่งเตมจนเข้ากฏกเข้าไม่ได้ ไม่มีท ี ่
ิ
็
็
ุ
ี
ั
ท่เท้าจะแหย่ มันเต็มไปด้วยทรัพย์สมบัติ ไม่คิดให้ ผลจะเกิด
ี
อย่างไร ผลก็ไม่ได้รับความรัก-ความนับถือ พอดีพอร้ายลูกศิษย์
จะเอาไปนินทาอีก ต้องคิดแบ่งปันลาภ คิดว่าส่วนน้เราเก็บไว้ แต่
ี
ถ้ามันมากเกิน เก็บไว้มันมีแต่เสียอย่างเดียว อย่างไตรจีวรบางท่าน
เก็บไว้ตั้งแต่สมัย ๒๔๘๕ พอจะเอาไปบังสุกุลสักหน่อย ใช้ไม่ได้
ุ
ี
�
ี
เลย ตรงท่พับมันขาดหมด เพราะท่เก่าไม่ได้ใช้หมดอาย ทาอย่างน้ ี
ี
ขาดหลักสาราณียธรรมข้อน้ไปแล้ว เป็นผู้ช่วยเจ้าอาวาส เป็น
ี
พระกรรมวาจา มีลูกศิษย์ลูกหา จะปกครองให้เขารัก ตรงน้สาคัญ
�
�
ี
อย่าไปตระหน่ ทาให้ใจคอมันคับแคบ ถ้าเราใจคอคับแคบจะ
อยู่คนเดียว
