Page 195 - สาราสารกถา พระธรรมพุทธิมงคล เจ้าอาวาสวัดป่าเลไลยก์วรวิหาร จังหวัดสุพรรณบุรี.
P. 195
152
สาราสารกถา
เรามาลองพิจารณาดูว่าอยู่กันทุกวันน้เราอยู่แบบไหน เรา
ี
อย่าคิดนะว่า ผ้ากาสาวะจะกันเราไม่ให้เกิดเป็นหนอนได้ ถ้าเราอย ู่
โดยไม่นึกคิดทาอะไร เพราะถือว่ามีกิน มันเหมือนกับหนอน ที่
�
�
�
พอเช้าก็มีคนมาถ่ายให้กิน ไม่จาเป็นต้องคิดทาอะไรก็มีกินอยู่
แล้ว หากนึกอย่างน้อนาคตต่อไปก็คือหนอนท้งน้น แล้วจะม ี
ั
ี
ั
ใครอยากเกิดเป็นหนอนคงไม่มี ผมถึงได้มาพูดแสดงอานิสงส์อีก
ี
ก็เพ่อให้เป็นข้อพิจารณาว่าท่เราอยู่ทุกวัน มันเหมือนกับการอย ู่
ื
ของหนอนในส้วม หรือว่าอยู่ในฐานะเทวดา ถ้าหากเราพิจารณา
ั
ี
ั
ตัวเรา ต้งแต่อดีตมาว่าท่อยู่กันนานๆ มาน้นเหมือนหนอนในส้วม
แต่การอยู่อย่างเทวดาน้นต้องคิด เพราะเทวดาจะกินอะไรก็ต้อง
ั
คิด เพราะคิดถึงจึงได้
ั
ฉะน้น เราจะต้องอยู่อย่างเทวดา คือ อยู่อย่างเนรมิตของ
ข้นมาเร่อยๆ เนรมิตของดีให้เรา เรากลับไปวัดก็ต้องนึกว่าวันน ี ้
ื
ึ
เราจะเนรมิตส่งดีๆ อะไรให้กับเราบ้าง จะเนรมิตของดีอะไรใน
ิ
�
วัดบ้าง น่คืออยู่อย่างเทวดา เมื่อเนรมิตหรือคิดแล้วก็ต้องทาด้วย
ี
ั
�
เม่อทาแล้วก็มีผล เพราะฉะน้น ผมจึงให้คานิยามสมัยก่อนๆ
�
ื
นานมาแล้วหลายสิบปี มีลูกศิษย์ลูกหาก็เตือนให้ภาวนาไว้เสมอ
�
�
เลย ให้มีความรู้สึกสานึกว่าเราจะต้องทางาน ให้นึกอยู่เสมอ
ี
ว่าวันน้จะทาอะไร ก็หมายความว่าวันน้เราจะเนรมิตอะไรให้
ี
�
มันดีขึ้นบ้าง เพราะเรามีแก้วสารพัดนึก คือจิตใจนั่นเอง
