Page 232 - สาราสารกถา พระธรรมพุทธิมงคล เจ้าอาวาสวัดป่าเลไลยก์วรวิหาร จังหวัดสุพรรณบุรี.
P. 232

189
                             พระธรรมพุทธิมงคล (สอิ้ง สิรินนฺโท ป.ธ.๘)




               ท้องแม่นานถึง ๒๓๘ วัน หรือประมาณ ๑๐ เดือนกว่าจะได้

                        ึ
                                           �
               เกิดมา ซ่งในบางคร้งแม่จะทาลายเสียด้วยการกินยาก็ได้ เรา
                                  ั
               ก็จะมองเห็นว่าชีวิตเราเกิดมาได้เพราะความรัก ที่เราอยู่กันได้
               อย่างสุขสบายทุกวันนี้ก็เพราะความรัก




                              ควำมรักไม่มีขอบเขตจ�ำกัด



                    ถ้าเรามีแต่ความเกลียดชังกัน เราก็ไม่สามารถท่จะอยู่อย่าง
                                                                ี
                                             ่
                ี
                       ุ
                                             ี
                                                              ั
                                                                   ึ
               มความสขสบายได้ ธรรมชาติทสร้างมนุษย์และสตว์ข้นมา ได้
               ให้ความรักมาด้วย ต้องการให้อยู่กันอย่างมีความสุข เพราะทุก
               คนเกิดมาต้องการความสุข ต้องการความสบาย เม่อมีการโกรธ
                                                               ื
                          ึ
               เกลียดกันข้น ก็ย่อมได้รับความไม่สบาย ไม่ได้รับความสุข ชีวิต
                                                          ั
                                                                   ั
                                           ุ
                                                  ็
                        ั
               ของเรา-สงคมเราจะมีความสขได้ กต้องอาศยความรก ไม่ใช่
               อาศัยความเกลียด-ความชัง เพราะมันไม่สามารถทาให้เกิดความ
                                                              �
               สงบ-ความร่มเย็น พระพุทธองค์จึงสร้างทฤษฎีต่างๆ เพ่อให้
                                                                      ื
                                                                     ั
               คนอยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุข คือให้เกิดความรักกันน่นเอง
                           �
               ความรักกันทาให้จิตใจของเรามีความเบิกบาน ให้มีความกว้าง
                      ึ
               ขวาง ซ่งตรงกันข้ามกับความเกลียด-ความชัง ถ้าเรามีแต่ความ
               เกลียดชัง เราจะอยู่ในสังคมไม่ได้ เพราะความเกลียด-ความชัง
                         �
               มีขอบเขตจากัด เราต้งปัญหาถามตัวเองดูว่า เราเกลียดคนทุกคน
                                  ั
               ได้ไหม?
   227   228   229   230   231   232   233   234   235   236   237