Page 286 - สาราสารกถา พระธรรมพุทธิมงคล เจ้าอาวาสวัดป่าเลไลยก์วรวิหาร จังหวัดสุพรรณบุรี.
P. 286
243
พระธรรมพุทธิมงคล (สอิ้ง สิรินนฺโท ป.ธ.๘)
และในท่สุดต่างคนต่างก็พ้นภัย พญามารขอขมา แล้วก็กลับ
ี
วิมานไป
มันก็เป็นอย่างนี้ ใช่ไหมเล่า? เออ! เรียนพุทธประวัติมา
คนมันมีวิชา แล้วมันก็เป็นอย่างน้นแหละ เราเห็นก็น่า
ั
ิ
กลัว แต่ถ้าไม่น่งจริงๆ ใช่ไหม? ใครเขาอิจฉาเรา อะไรๆ เราก ็
ตาม เราก็รู้ว่า อ้อ! นี่เราดีแล้ว ใช่ไหม? แล้วแผ่เมตตาให้เขาไป
แต่ก็ต้องใช้สติปัญญาด้วย เมตตาก็ต้องใช้ให้เป็น มีอุเบกขา
้
กากับด้วย ความเมตตาของเราก็จะไม่ทาให้เราชาใจทีหลังได้
�
�
�
เรื่องมันเป็นอย่างนั้น
ี
ื
ี
็
ี
ื
ี
ื
เท่าท่กล่าวเร่องน้มา กเพ่อจะช้ให้เห็นว่า เคร่องมือท่พระ
พุทธเจ้าเอาชนะพญามารได้ ก็คือบารมีน่นเอง สร้างบารมีก ็
ั
เป็นหน้าที่ของเราที่จะต้องสร้างบารมีกันไป จนกว่าจะถึงที่สุด
แห่งธรรม (สาธุ)
ทศบำรมี
่
็
ี
่
อย่างพวกเราทมากน พดได้เตมปาก วาเป็นนักสร้างบารม ี
ู
ั
(สาธุ) ถ้าไม่ใช่นักสร้างบารมี มากันไม่ได้ขนาดนี้หรอก (สาธุ)
แล้วลาบากหรือสบายท่เรามากันน่ พูดถึงความลาบาก
�
ี
ี
�
ี
้
ี
ความสบาย ถ้าจะเทยบกันแล้ว เรามาสร้างบารมกนตรงน ถามว่า
ั
ี
ล�าบากหรือสบาย?
