Page 338 - สาราสารกถา พระธรรมพุทธิมงคล เจ้าอาวาสวัดป่าเลไลยก์วรวิหาร จังหวัดสุพรรณบุรี.
P. 338
295
พระธรรมพุทธิมงคล (สอิ้ง สิรินนฺโท ป.ธ.๘)
ื
นอกจาก ๔ เร่องน้จะไม่มีใครตายเลย เร่องท่เราต้องตาย
ี
ื
ี
๔ เรื่อง
ิ
๑. อดตาย อดตายไหม? หิวแล้วไม่มีกน อดตายกัน
ึ
ไหม? ต้งแต่เช้า ไม่ได้กิน มันก็จะตายแล้ว ต่นข้นมา ใช่เปล่า?
ั
ื
ตนขนมามนกหวแล้ว หวทุกวนไหม? นเหนไหมเล่า? หนง
ึ
ั
็
ิ
ิ
ั
่
ื
ึ
็
่
ี
่
้
อดตาย
็
ี
๒. เจบตาย เกิดมาตัวเราน้ โรคมันติดตัวเรามาไม่รู้คน
ละเท่าไร ใช่ไหม? แต่มนแสดงออกไม่ได้ เพราะเรามบญ
ั
ี
ุ
คุ้มครองอยู่ โรคภัยไข้เจ็บมันไม่สามารถแสดงตัวตน ท�าให้เรา
ต้องทุกข์ยากลาบากทรมานได้ ถึงเป็นบ้างก็สามารถรักษาหาย
�
ใช่ไหม? เร่องเจ็บตาย เราไม่เจ็บตายกัน ใช่ไหม? เราเคยเจ็บ
ื
กันมา แต่ไม่ตาย เพราะอะไร? ก็เพราะบุญรักษา
ี
๓. อุบัติเหตุตาย เกิดมาบนโลกใบน้ มีตรงไหนบ้างท่มัน
ี
ี
ิ
ไม่มีอุบัติเหตุ มีไหม? ทุกตารางน้วบนโลกน้ มันมีอุบัติเหต ุ
ั
ี
ท้งน้น ในหอประชุมเราน้ มีไหม? น่งๆ อยู่น้ คุยกันเพลินๆ
ั
ี
ั
่
ั
ิ
่
ิ
่
้
์
แผนดนไหวสก ๗ รกเตอร เป็นไง? ใครจะรอดบางละ ใชไหม?
�
�
้
เพราะเรามีบุญ ดินนาลมไฟยอมให้เราอยู่ ไม่มาทาร้ายให้เรา
ต้องอุบัติเหตุอุบัติภัยตาย เห็นไหม?
อดตาย เจ็บตาย อุบัติเหตุตาย เราไม่มี
แต่ความตายทเราไม่สามารถหลกหนได้ มอย่อย่างเดยว
ี
ี
ี
ี
ี
่
ู
คือ
