Page 59 - ประวัติศาสตร์การสงคราม บทที่ 6-9

59

ฉ) ฉก.ประจักษ์ รับผิดชอบคุ้มกันเส้นทางในพื้นที่เขตหน้า
ช) ฉก.นิคม รับผิดชอบคุ้มกันเส้นทางในพื้นที่เขตหลัง และระวังป้องกันพื้นท ี่

เขตหลัง
ซ) ฉก.เพิ่มศักดิ์ รับผิดชอบในการพิสูจน์ทราบเป้าหมาย และประสานการปฏิบัต ิ

กับ จนท.นปพ. 838

ด) ฉก.นิพนธ์ เป็นกองหนุน
ี
6. การปฏิบัติในวันท่ 14 เม.ย. 30 หน่วยต่าง ๆ สามารถเข้าถึงได้โดยได้รับการต้านทานจากการยิง
ี่
ของฝ่ายตรงข้ามอย่างหนัก แต่เพื่อเป็นการออมกำลัง ทกย.ทภ.2 จึงสั่งการให้หน่วยถอนกำลังมาตั้งฐานทมั่นใน
่
พื้นที่ ซึ่งสามารถควบคุมเป้าหมายเหล่านี้ไว้ได้ ทั้งการตรวจการณ์ และการยิงสำหรับรายละเอียดการปฏิบัตตอ
ิ
ที่หมายเนิน ต่าง ๆ นั้น ให้ศึกษาได้จากการปฏิบัติสำคัญและบทเรียนจากการรบในการปฏิบัตของหน่วยต่อท ี่
ิ
หมายเหล่านั้นในตอนต่อไป

ผลการปฏิบัต
ิ
ผลการปฏิบัติเป็นส่วนรวมของฝ่ายเรา ปรากฏว่า สามารถทำลายและผลักดันฝ่ายตรงข้ามบริเวณท ี่

หมาย ต่าง ๆ ในขั้นต้นได้ในระดับหนึ่ง และสามารถควบคุมที่หมายตาง ๆ ได้ทั้งหมด ด้วยการตรวจการณ์ และ
่
การยิง ตั้งแต่ 18 เม.ย. 30 เป็นต้นไป

ผลต่อฝ่ายตรงข้าม ทำให้ฝ่ายตรงข้ามขาดเสรีในการปฏิบัติ สูญเสียที่มั่น ยุทโธปกรณ์ และกำลังพล
ได้รับความสูญเสียเป็นจำนวนมาก ประมาณร้อยละ 20 ของกำลังพลที่อยู่ในพื้นที่ปฏิบัติการ จนต้องมีการปรับ

กำลังในหน่วยระดับกรมขึ้นไป พร้อมทั้ง เพิ่มเติมกำลังเข้ามาในพื้นท ี่

การสูญเสียและความเสียหาย (ตั้งแต่ 1 เม.ย. – 25 พ.ค.30)
ฝ่ายเรา

- เสียชีวิต 45 นาย

- บาดเจ็บสาหัส 40 นาย (ไม่สามารถกลับเข้าทำการรบได้)
- บาดเจ็บเล็กน้อย 284 นาย (สามารถเข้าทำการรบได้)

ฝ่ายตรงข้าม

- เสียชีวิต และบาดเจ็บ ประมาณ 538 คน (เสียชีวิตประมาณ 90 - 120 คน)
- ถูกจับกุม และเข้ามอบตัว 5 คน

- ยุทโธปกรณ์ถูกทำลาย และยึดได้เป็นจำนวนมาก
วิเคราะห์ผลการปฏิบัติของทั้งสองฝ่าย

ฝ่ายเรา

1. บทเรียนจากการเข้าตีต่อที่หมายเนิน 408 และเนิน 382 ในห้วงแรกไม่สามารถบรรลุภารกิจได ้
เนื่องจากฝ่ายเราเข้าตีในเวลากลางวัน เส้นทางเคลื่อนที่จำกัด และการเข้าตีไม่เป็นความลับ ข้าศึกสามารถ

ี่
ตรวจการณ์เห็น และยิงทำลายด้วยอาวุธยิงสนับสนุน ทั้ง ค., ปรส., ป. นอกจากนี้ข้าศึกอยู่ในพื้นทตงรับทเป็น
ี่
ั้