Page 25 - hk2016 nr3

Lichaamshoudingen

Aan de houding van uw hond kunt u aflezen hoe de hond zich voelt. Daarbij kunt u
letten op bepaalde lichaamsdelen van de hond en op zijn algehele lichaamshouding.

In de houding van een hond zijn twee uitersten te onderscheiden: een hoge
houding en een lage houding.
Met een hoge houding wordt bedoeld dat de hond hoog op de poten staat, zijn
kop hoog houdt, zijn staart staat hoog en zijn oren staan omhoog en/of naar
voren. Een hond die een hoge houding heeft is op dat moment zelfverzekerd.

Een lage houding betekent dat de hond wat door de poten zakt, zijn kop laag
houdt, zijn staart omlaag heeft en zijn oren omlaag en/of naar achteren. Soms kan
een hond zijn houding nog meer verlagen door zijn staart helemaal tussen zijn
benen door tegen de buik te leggen of zelfs door op zijn rug te gaan liggen. Een
hond met een lage houding is onzeker of onderdanig. Een hond met zijn staart
tussen de benen is echt bang. Op de rug gaan liggen is een teken van overgave of
van angst.

Figuur 1. Een onderdanige hond. Een hond die echt bang is, heeft zijn staart nog verder
tussen zijn benen of zelfs tegen zijn buik aan.

Een hond kan ook een houding aannemen die kenmerken heeft van zowel een
hoge als een lage houding. Hij kan bijvoorbeeld zijn oren naar voren doen, maar
zijn staart laag houden. In dat geval heeft de hond ‘gemengde gevoelens’: hij is
niet zeker van zijn zaak. Hij wil bijvoorbeeld een indringer wegblaffen, maar vindt
die indringer toch wel een beetje eng.

Als een hond alert is, heeft hij een oplettende blik gericht op dat wat zijn aandacht
heeft getrokken. De oren staan naar voren en zijn lichaam is wat gespannen. Hij
staat klaar om te reageren. Hoe die reactie wordt, hangt af van hoe de hond de
situatie interpreteert. Het kan bijvoorbeeld zijn dat hij vaststelt dat er iets leuks
gebeurt en enthousiast reageert, maar ook dat hij iets waarneemt wat hij niet leuk
vindt. Dan kan hij dreigen of zich terugtrekken.

| 25