Page 27 - hk2016 nr3

Ook de oren van de diverse rassenverschillen van elkaar. Bij sommige oortypen is
het gemakkelijker om te zien hoe de stand is dan bij andere.

Figuur 5. Verschillende typen oren, v.l.n.r.: staande oren, rozenoren, hangoren, tiporen.

Figuur 6. Hangoren naar voren en naar achteren.

De stand van oren, staart en kop is belangrijk bij het interpreteren van de houding
van een hond. Daarnaast moet ook altijd naar de context worden gekeken: in wat
voor situatie laat de hond deze houding zien? Een hond die zijn baas begroet en
daarbij zijn oren naar achteren legt, laat daarmee niet zien dat hij bang of onzeker
is maar toont zich onderdanig: hij geeft aan dat hij de eigenaar als ranghoogste
erkent. Diezelfde hond die door de dierenarts wordt benaderd en daarbij zijn
oren naar achteren legt, is waarschijnlijk wel onzeker of angstig!
Ook aan de kop van de hond is veel te zien.
Een hond die gromt terwijl hij zelfverzekerd is, zal zijn tanden laten zien maar niet
zijn achterste kiezen. Daardoor rimpelt zijn neus op.
Een hond die gromt omdat hij bang is en zich wil verdedigen, zal daarbij zijn
mondhoeken naar achteren trekken. Daardoor zijn zowel zijn tanden als zijn
kiezen te zien.
De ogen van een hond kunnen ontspannen staan, maar hij kan ook zijn ogen
strak, wat geknepen naar voren richten als hij zelfverzekerd dreigt. Een angstige
hond trekt de huid van zijn gezicht wat naar achteren, waardoor vaak oogwit te
zien is.

| 27