Page 13 - วรรณคดีลำนำ ป

บทที่ ๑ ดอกสร้อยแสนงาม

กาดํา

กาเอยกาด�า

รู้จ�ารู้จักรักเพื่อน

ได้เหยื่อเผื่อแผไม่แชเชือน

รีบเตือนพวกพ้องร้องเรียกมา

เกลื่อนกลุมรุมล้อมพรอมพรัก

น่ารักน�้าใจกระไรหนา

การเผื่อแผ่แน่ะพ่อหนูจงดูกา

มันโอบอารีรักดีนักเอย

(นายแก้ว, ดอกสรอยสุภาษิต, กระทรวงศึกษาธิการ.)

บทอาขยาน บทหลัก

๔ หน้าสี่