Page 17 - โฮโมดีอุส ประวัติย่อของวันพรุ่งนี้
P. 17
วาระใหม่ของมนุษย์ 17
ี
ื
ื
ยากแค้นอย่างหนักระหว่างปี ค.ศ. 1695–1698 บางพ้นท่สูญเสียคนในพ้นท ี ่
ไปมากถึง 20 เปอร์เซ็นต์ 2
ผู้อ่านส่วนใหญ่อาจรู้ว่าจะรู้สึกเช่นไรหากไม่ได้กินอาหารกลางวัน
�
้
หรือต้องอดอาหารในวันหยุดสาคัญทางศาสนา หรือต้องกินน�าปั่นผักไปสอง
สามวันในฐานะส่วนหนึ่งของอาหารอัศจรรย์แบบใหม่ แต่จะรู้สึกอย่างไรกัน
แน่เม่อไม่ได้กินอาหารนานหลายวันและคิดไม่ออกเลยว่าจะได้อาหารสัก
ื
เศษเสี้ยวในมื้อต่อไปจากที่ใด? คนส่วนใหญ่ในปัจจุบันนี้ไม่เคยประสบกับ
�
ี
ความทุกข์ยากแสนสาหัสทานองน้ แต่อนิจจา บรรพบุรุษของเรากลับคุ้นเคย
ื
ี
่
�
กับเร่องพวกน้เป็นอย่างดี ในยามท่พวกเขาร้องคราครวญต่อพระผู้เป็นเจ้า
ี
ว่า “ทรงโปรดช่วยให้พวกเราพ้นจากความอดอยากเถิด!” นั้น เรื่องนี้คือสิ่ง
ที่พวกเขาคิดอยู่ในใจ
ี
ระหว่างช่วงเวลาร้อยปีท่ผ่านมา ความก้าวหน้าด้านเทคโนโลย ี
ี
�
เศรษฐกิจ และการเมืองทาให้เกิดตาข่ายนิรภัยท่แข็งแรงแยกมนุษยชาต ิ
ออกจากเส้นความยากจนทางชีววิทยา ภาวะข้าวยากหมากแพงในคนหมู่มาก
ยังคงโจมตีบางพ้นท่อยู่เป็นคร้งคราว แต่ในกรณีเหล่าน้ต้องถือเป็นข้อยกเว้น
ื
ั
ี
ี
ี
และส่วนใหญ่แล้วก็มีสาเหตุมาจากการเมืองของมนุษย์มากกว่าท่จะเนื่องจาก
มหันตภัยทางธรรมชาติ ไม่มีภาวะข้าวยากหมากแพงที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ
ี
ในโลกอีกต่อไปแล้ว จะมีก็แต่ภาวะข้าวยากหมากแพงท่เป็นผลจากการเมือง
เท่านั้น หากผู้คนในซีเรีย ซูดาน และโซมาเลียต้องอดอยากจนตาย นั่นก็
เพราะนักการเมืองต้องการให้พวกเขาเป็นเช่นนั้น
ในพื้นที่ส่วนใหญ่ของโลกนี้ แม้อาจจะมีคนที่ตกงานและสูญเสียทุก
ิ
ส่งทุกอย่างไป เขาก็ยังไม่น่าจะตายจากความหิวโหยอยู่ดี แม้แผนประกันภัย
ของเอกชน หน่วยงานของรัฐ และองค์กรนอกภาครัฐหรือเอ็นจีโอ (NGOs)
จะช่วยให้เขาหายยากจนไม่ได้ แต่องค์กรเหล่าน้ก็อาจจุนเจือให้เขาได้
ี
ื
ื
ี
ู
แคลอรต่อวนมากพออย่รอดต่อไป เมอมองแบบภาพรวมแล้ว เครอข่าย
่
ั
การค้าระดับโลกเปล่ยนความแห้งแล้งและนาท่วมให้กลายเป็นโอกาสทาง
�
้
ี
ิ
�
ธุรกิจ ทาให้เอาชนะการขาดแคลนอาหารได้อย่างรวดเร็วและไม่ส้นเปลือง
แม้กระท่งในยามเกิดสงคราม แผ่นดินไหว หรือคล่นสึนามิทาลายล้างไป
�
ื
ั
