Page 241 - Proceeding_รวมปก_Neat
P. 241
226
องค์ประกอบแบบจ ำลองกำรยอมรับเทคโนโลยี ประกอบไปด้วยปัจจัยทั้งหมด 5 ปัจจัยด้วยกัน ได้แก่
1. กำรรับรู้ถึงประโยชน์ที่ได้รับ (Perceived Usefulness: PU) หมำยถึง ระดับที่ผู้ใช้บริกำรเชื่อว่ำประโยชน์
ของเทคโนโลยีดังกล่ำวจะมำช่วยเพิ่มประสิทธิภำพให้กับงำนของตนซึ่งมีควำมสัมพันธ์โดยตรงกับทัศนคติ
ที่มีต่อกำรใช้งำนและพฤติกรรมของผู้ใช้บริกำร 2. กำรรับรู้ถึงควำมง่ำยในกำรใช้งำน (Perceived Ease of
Use: PEOU) หมำยถึง ระดับที่ผู้ใช้บริกำรเชื่อว่ำเทคโนโลยีที่น ำมำใช้มีควำมง่ำยในกำรใช้งำน สำมำรถน ำไปใช้
งำนได้โดยไม่ต้องใช้ควำมพยำยำมสูงซึ่งมีควำมสัมพันธ์โดยตรงกับกำรรับรู้ประโยชน์และทัศนคติ 3. ทัศนคติ
ที่มีต่อกำรใช้งำน (Attitude Toward Using: ATU) หมำยถึง ควำมคิดเห็นหรือทัศนคติของผู้ใช้บริกำรที่มีต่อ
เทคโนโลยีนั้น ๆ ซึ่งเกิดจำกกำรรับรู้ถึงประโยชน์ที่ได้รับและกำรรับรู้ถึงควำมง่ำยในกำรใช้งำนซึ่งจะส่งผล
โดยตรงต่อพฤติกรรมของผู้ใช้บริกำร (Behavioral Intention: BI) ด้วยและจำกกำรที่มีควำมตั้งใจใช้งำน
เทคโนโลยีนั้นแล้ว ผู้ใช้จะเกิดควำมรู้สึกที่ควรใช้งำนเทคโนโลยีนั้นจริง (Actual Use: AU) 4. พฤติกรรม
ของผู้ใช้บริกำร (Behavioral Intension: BI) หมำยถึง พฤติกรรมหรือกำรกระท ำผู้ใช้บริกำรที่มีต่อเทคโนโลยี
นั้น ๆ โดยได้รับอิทธิพลจำกกำรรับรู้ถึงประโยชน์และทัศนคติที่มีต่อกำรใช้งำนเทคโนโลยีนั้น 5. กำรใช้งำนจริง
ของผู้ใช้บริกำร (Actual System Use: AU) หมำยถึง พฤติกรรมที่เกิดขึ้นจริงในกำรใช้เทคโนโลยีเป้ำหมำย
แบบจ ำลองโมเดลนี้สำมำรถบอกระดับกำรยอมรับของเทคโนโลยีโดยผู้ใช้ ซึ่งสำมำรถน ำมำประยุกต์ใช้
กับกำรประเมินกำรยอมรับควบคู่กำรประเมินขนำดของตลำดเพื่อระบุโอกำสทำงเศรษฐกิจภำพต้นฉบับ
ของแบบจ ำลองกำรยอมรับเทคโนโลยีดังแสดงในรูปที่ 1
รูปที่ 1 แบบจ ำลองกำรยอมรับเทคโนโลยี (TAM)
ที่มำ: Davis, 1996, p.453
แนวคิดแบบจ ำลองผืนภำพธุรกิจ (Business Model Canvas: BMC)
แบบจ ำลองส ำหรับผู้ประกอบกำรที่ต้องกำรวำงแผนธุรกิจอย่ำงเป็นระบบผ่ำนองค์ประกอบทั้ง 9 ส่วน
อันเป็นองค์ประกอบส ำคัญของธุรกิจที่ประสบควำมส ำเร็จ (Osterwalder and Pigneur, 2010) ซึ่งปัจจุบัน
ทั้งนักกำรตลำด และ SMEs ได้ให้กำรยอมรับโมเดลนี้กันอย่ำงแพร่หลำยและนิยมใช้เป็นเครื่องมือพื้นฐำน
ในกำรวำงแผนธุรกิจ

