Page 79 - Proceeding_รวมปก_Neat
P. 79
The 1 National Conference on SROI 77
st
3. วิธีการค านวณค่าตัวแทนทางการเงินส าหรับการค านวณมูลค่าของชีวิต
แนวคิดในกำรค ำนวณมูลค่ำชีวิตในกำรศึกษำครั้งนี้มีหลักกำรอยู่ 5 ข้อ ดังนี้
ข้อที่ 1 คิดมูลค่ำชีวิตในฐำนะที่เป็นปัจจัยกำรผลิต (Factor of production) เท่ำนั้น ไม่ได้คิด
ในฐำนะที่เป็นกำรสะสมทุนมนุษย์ตั้งแต่ก ำเนิดเรื่อยไปจนตลอดเวลำของทั้งชีวิต (Human capital) ไม่ได้คิด
ในฐำนะที่เป็นสินค้ำที่ซื้อขำยแลกเปลี่ยนได้ (Commodity) และไม่ได้คิดในฐำนะที่เป็นทรัพย์สิน (Asset)
ข้อที่ 2 มนุษย์กับทุนอื่น ๆ ท ำงำนร่วมกัน โดยทุนประเภทอื่นไม่สำมำรถสร้ำงมูลค่ำทำงเศรษฐกิจ
ได้เลยหำกไม่มีมนุษย์ ดังนั้นจึงคิดมูลค่ำชีวิตจำกมูลค่ำทั้งหมดของผลิตภัณฑ์มวลรวมภำยในประเทศ (GDP)
โดยไม่ได้คิดเพียงจำกมูลค่ำเพิ่มจำกค่ำจ้ำงเท่ำนั้น
ข้อที่ 3 มนุษย์ในแต่ละวันท ำงำนร่วมกันในระบบเศรษฐกิจ ท ำให้คิดเรื่องจ ำนวนแรงงำนสมมูล
(Labor equivalence) ซึ่งมนุษย์ในแต่ละวัยสำมำรถมีส่วนร่วมในกำรสร้ำงมูลค่ำทำงเศรษฐกิจได้พร้อม ๆ กัน
อันเกิดจำกกำรช่วยเหลือเกื้อกูลกันในกำรท ำงำน
ข้อที่ 4 มนุษย์ท ำงำนได้ตั้งแต่อำยุ 10 ปี ถึง 75 ปี แต่สำมำรถท ำงำนได้ประสิทธิภำพมำกน้อยต่ำงกัน
ข้อที่ 5 คิดมูลค่ำชีวิตจำกเวลำที่เหลืออยู่โดยเฉลี่ยของประชำกรไทย
หลักกำรทั้ง 5 ข้อนี้ท ำให้เห็นว่ำมูลค่ำทำงเศรษฐกิจจะไม่เกิดขึ้นถ้ำไม่มีมนุษย์ เพรำะเครื่องจักร
ไม่สำมำรถสร้ำงมูลค่ำทำงเศรษฐกิจเองได้ โดยไม่ใช่เฉพำะคนหนุ่มสำวเท่ำนั้นที่สร้ำงมูลค่ำทำงเศรษฐกิจ
หำกแต่มีส่วนร่วมจำกมนุษย์ในหลำยวัยช่วยกันท ำงำน ซึ่งแต่ละวันมีประสิทธิภำพในกำรท ำงำนที่ต่ำงกัน
และมูลค่ำชีวิตคิดจำกเฉพำะเวลำที่ยังเหลือพอที่จะท ำงำนได้โดยเฉลี่ยของทุกคน
สิ่งที่น ำมำค ำนวณจำกหลักกำรทั้ง 5 ข้อ ท ำให้เน้นย ้ำว่ำจ ำเป็นต้องคิดมูลค่ำชีวิตจำกจ ำนวนคน
ทั้งหมดในประเทศไทย ทั้งคนที่ถือสัญชำติไทยและไม่ได้ถือสัญชำติไทย โดยคิดจำกมูลค่ำทั้งหมดของผลิตภัณฑ์
มวลรวมภำยในประเทศ (GDP) โดยไม่ได้คิดเพียงจำกมูลค่ำเพิ่มจำกค่ำจ้ำงเท่ำนั้นและคิดจำกจ ำนวนคนที่มีอำยุ
ตั้งแต่ 10 – 75 ปี ซึ่งคิดค่ำแรงงำนสมมูล (Labor equivalence) จำกแนวคิดผู้ใหญ่สมมูล (Adult
equivalence) โดยใช้ตัวเลขอำยุขัยเฉลี่ยของประชำกรระหว่ำง 10-75 ปี ซึ่งเท่ำกับ 41 ปี และเมื่อค ำนวณ
ผลต่ำงจำกอำยุ 75 ปีที่ท ำงำนได้ จะเหลือเวลำที่จะท ำงำนได้อีก 34 ปี
