Page 9 - ไฟล Combine ส.ค.64 (1)_Neat
P. 9
“ล่มหัว...จมท้าย”
ี
้
ี
ื
ด้วยความท่เป็นบุคคลประเภท Anti Social (Media) เน้อร้องของเพลงทหารเรือหลายเพลงท่เน้นยา ในทานอง
�
�
ทพอเกษยณอายแล้วกยังไม่ยอมเข้าร่วมกลุ่ม “สังคม เดียวกันน โดยเฉพาะเพลง “ดอกประดู่” (หรือหะเบสสมอ)
่
ุ
ี
ี
็
้
ี
ั
ี
ี
ก้มหน้า” โดยมักจะใช้เวลาว่างน่ง “เชิดหน้า” มองยอดไม้ ของเสด็จเต่ย ท่เปรียบเทียบชีวิตทหารเรือในเรือ
ิ
�
ี
็
่
ื
ปลายฟ้า ปล่อยจนตนาการไปเรอยเปื่อย และกพอด ี ลาเดียวกันเหมือน “ดอกประดู่” ท่บานและโรยพร้อมกัน
มาสะดุดท่ภาษิตวลีท่อนนี ว่า ท่ถูกแล้วก็น่าจะเป็น ซ่งแน่นอนท่สุดการสูญเสียเป็นหมู่ย่อมเป็นส่งท่เราต้อง
ี
ี
ึ
้
ี
ี
ิ
ึ
“ล่มหัว” มากกว่า “ร่วมหัว” ! พยายามป้องกันทุกวิถีทาง ไม่ให้มันเกิดข้นในอนาคต
ั
ี
�
เหตุผลก็คือ โดยท่วไปแล้วภาษิตวลีท่เป็นคาคมหรือ อย่างไรก็ตาม ความหมายหลักที่แฝงไว้ในคติธรรม
ี
�
�
คติสอนใจ ก็มักจะเป็นการเล่นคาท่สละสลวย ด้วยอักขระ คาคมน้ได้แก่ วิถีชิวิตของทหารเรือ/ชาวเรือ คือเม่อ
ี
ื
�
ั
ั
ี
ึ
และภาษาท่ส้น กระชับ แต่มีความหมายลึกซ้ง กินใจ ลงเรือลาเดียวกันก็จะต้องเผชิญชะตากรรมร่วมกัน ดังน้น
ี
ี
�
ู่
ี
ผู้อ่าน ทาให้จดจาได้ฝังใจ ซ่งวลีน้ก็เป็นการเล่นคาค ท่เป็น ความสมัครสมานสามัคคีจึงเป็นคุณธรรมสาคัญท่จะช่วยให้
ึ
�
�
�
องค์ประกอบหลักของเรือคือ “หัว : ท้าย” และกริยาคือ บรรลุภารกิจร่วมกัน... “พลังสามัคคี พลังราชนาวี”
ู้
�
“ล่ม : จม” เม่อนามาผสมกันจึงกลายเป็นวลีธรรมคาคม ซ่งบรรดาผนาหน่วยทุกระดบกสามารถใช้วลีธรรมคาคม
ึ
�
�
็
�
ื
ั
�
ื
ี
ื
ท่ต้องการส่อความหมายว่า เม่ออยู่ในเรือลาเดียวกันแล้ว น้เพ่อเป็นคติเตือนใจผู้ใต้บังคับบัญชาได้ในหลายโอกาส
ี
ื
ั
�
�
ก็หมายถึงการร่วมชะตากรรมเดียวกัน ไม่ว่าเรือน้นจะล่ม แต่ข้อสาคัญ ผสมคาให้ถูกก็แล้วกัน !
ั
ี
ทางหัว หรือจมทางท้าย เราก็จะตายด้วยกัน ! นอกจากน้น ก็พึงเฝ้าระวัง บุคคลประเภทท่ชอบ
ี
ผู้เขียนอนุมานต่อไปว่า มีความเป็นไปได้สูงท่วลีน ี ้ “ชักใบให้เรือล่ม (เสีย)”แต่พองานเข้าก็เอาตัวรอด
อาจจะเป็นคาคมท่บรรพบุรุษทหารเรือได้คิดข้น เพ่อเป็น ไม่ยอม “ล่มหัวจมท้าย” ด้วย
�
ี
ี
ึ
คติเตือนใจสาหรับทหารเรือรุ่นลูกหลาน ยืนยันได้จาก
�
สองผู้ย่งใหญ่ระดับต�ำนำนในยุคสงครำมโลกคร้งท่ ๑ และ ๒ ได้รับกำรขนำนนำมว่ำ “ไม่มีวันจม” แต่มีอัน “ล่ม” ในกำรออกทะเลคร้งแรกท้งค ู่
ิ
ั
ั
ั
ี
�
ภำพซ้ำย : ไททำนิค เรือโดยสำรสุดหรู แล่นชนภูเขำน้ำแข็งอย่ำงแรง จนหัวล่มมุดน�้ำแล้วส่วนท้ำยจมตำม
ภำพขวำ : เรือประจัญบำนบิสมำรค์ของเยอรมันถูก “จ้ำวทะเล” อังกฤษ รุมล้อมกินโต๊ะ สุดท้ำยต้องตัดสินใจท�ำลำยตัวเอง ด้วยกำรระเบิดท้ำยเรือ
ั
ให้จมก่อน แล้วส่วนหัวก็พลิกตะแคงล่มตำม สรุปแล้วไม่ว่ำจะล่มทำงหัว หรือจมทำงท้ำย ผลก็คือ “ตำยเป็นหมู่” ท้งสองล�ำ
นาวิกศาสตร์ 7
ปีที่ ๑๐๔ เล่มที่ ๘ สิงหาคม ๒๕๖๔
